ตัวกรองผลการค้นหา
ธรรมบิฐ
หมายถึงน. ธรรมาสน์. (ป. ธมฺม + ปี).
ธรรมรัตน์
หมายถึงน. แก้วคือธรรม. (ส.; ป. ธมฺมรตน).
ธรรมราชา
หมายถึงน. พระราชาแห่งธรรม คือ พระพุทธเจ้า, พระราชาผู้ทรงธรรม, พญายม.
ธรรมวัตร
หมายถึงน. ลักษณะเทศน์ทำนองธรรมดาอย่างหนึ่งที่แสดงอยู่ทั่วไป ไม่ใช่ทำนองแบบเทศน์มหาชาติ.
ธรรมสภา
หมายถึงน. ที่ประชุมฟังธรรม. (ส.; ป. ธมฺมสภา).
ธรรมสาร
หมายถึงน. สาระแห่งธรรม, แก่นธรรม.
ธรรมายตนะ
หมายถึง[ทำมายะตะนะ] น. แดนคือธรรมารมณ์, แดนแห่งมนัสคือใจ ได้แก่อารมณ์ที่ใจรู้ หรือเรื่องที่ใจรู้. (ป. ธมฺมายตน).
ธรรมารมณ์
หมายถึง[ทำมา-] น. อารมณ์ที่ใจรู้, อารมณ์ที่เกิดทางใจ. (ป. ธมฺมารมฺมณ).
ธรา
หมายถึง[ทะรา] (แบบ) น. แผ่นดิน. (ป., ส.).
ธเรษตรีศวร
หมายถึง[ทะเรดตฺรีสวน] (แบบ; กลอน) น. ผู้เป็นใหญ่ในโลก เช่น สายัณห์หวั่นสวาทไท้ ธเรศตรี ศวรแฮ. (ตะเลงพ่าย).
ธังกะ
หมายถึง(แบบ) น. กา, เหยี่ยว. (ป.).
ธัญชาติ
หมายถึงน. คำรวมเรียกข้าวต่าง ๆ เช่น ข้าวเปลือก ข้าวสาลี, ในคัมภีร์อภิธานัปปทีปิกาว่ามี ๗ อย่าง คือ ๑. ข้าวไม่มีแกลบ ๒. ข้าวเปลือก ๓. หญ้ากับแก้ ๔. ข้าวละมาน ๕. ลูกเดือย ๖. ข้าวแดง ๗. ข้าวฟ่าง.