ตัวกรองผลการค้นหา
ดาดฟ้า
หมายถึงน. พื้นราบตอนบนของเรือ, พื้นราบตอนบนสุดของอาคาร.
ตึกระฟ้า
หมายถึงน. อาคารที่สูงมาก.
ผีฟ้า
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน, พายัพ) น. เทวดาพวกหนึ่ง.
ฝนตกไม่ทั่วฟ้า
หมายถึง(สำ) ก. ให้หรือแจกจ่ายอะไรไม่ทั่วถึงกัน.
ฝนสั่งฟ้า
หมายถึง(ปาก) น. ฝนที่ตกหนักตอนปลายฤดูฝน.
ฟ้า
หมายถึงน. ส่วนเบื้องบนที่มองเห็นครอบแผ่นดินอยู่ เช่น ดาวเต็มฟ้า, อากาศ เช่น ฟ้าครึ้ม ยิงปืนขึ้นฟ้า; สวรรค์ เช่น นางฟ้า ฟ้าดินเป็นพยาน; (กลอน) เจ้าฟ้า. ว. สีน้ำเงินอ่อนอย่างสีท้องฟ้าในเวลามีแดด เรียกว่า สีฟ้า.
ฟ้าเคืองสันหลัง
หมายถึง(สำ) น. เคราะห์กรรมหรือโทษทัณฑ์ร้ายแรงที่เกิดจากอำนาจเบื้องบนหรือผู้ปกครอง เช่น ต่อฟ้าเคืองสันหลังจึงรำพัน. (ขุนช้างขุนแผน).
ฟ้าร้อง
หมายถึงน. เสียงที่เกิดขึ้นเนื่องจากอากาศขยายตัวเคลื่อนที่อย่างรวดเร็วเพราะความร้อนที่เกิดจากฟ้าแลบ.
ฟ้าหลัว
หมายถึงน. อากาศมัวเนื่องจากในอากาศขณะนั้นมีอนุภาคที่มองไม่เห็น เช่น เกลือจากทะเล ควันไฟ ฝุ่นละอองปะปนอยู่เป็นจำนวนมาก.
ไฟฟ้า
หมายถึงน. พลังงานรูปหนึ่งซึ่งเกี่ยวข้องกับการแยกตัวออกมา หรือการเคลื่อนที่ของอิเล็กตรอนหรือโปรตอนหรืออนุภาคอื่นที่มีสมบัติแสดงอำนาจคล้ายคลึงกับอิเล็กตรอนหรือโปรตอน ใช้ประโยชน์ก่อให้เกิดพลังงานอื่น เช่น ความร้อน แสงสว่าง การเคลื่อนที่.
ใยฟ้า
หมายถึงน. สิ่งที่เป็นเส้นละเอียดอ่อนอย่างใยแมงมุมที่ลอยอยู่ในอากาศ.
รถไฟฟ้า
หมายถึง(กฎ) น. รถที่พ่วงกันเป็นขบวนยาวโดยขับเคลื่อนด้วยไฟฟ้า แล่นไปตามราง.