ค้นเจอ 139 รายการ

กระยาด,-กระยาด

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระยืด เป็น กระยืดกระยาด.

กระหมิด,-กระหมิด

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระหมุด เป็น กระหมุดกระหมิด.

ขี้กระทาเกลือ,ขี้ทา

หมายถึงน. ขี้เกลืออันตกกระฉาบทาไปตามพื้นดิน หรือพื้นที่มีเกลือแห้งเกรอะอยู่เป็นกระ.

กระเซิง,-กระเซิง

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระเซอะ เป็น กระเซอะกระเซิง.

กระย่อง,-กระย่อง

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระยิ้ม เป็น กระยิ้มกระย่อง.

กุสล

หมายถึง[-สน] (โบ) น. กุศล. (ป.; ส. กุศล).

กระแป้,-กระแป้

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระป้อ เป็น กระป้อกระแป้.

กระแมม,-กระแมม

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระมอม เป็น กระมอมกระแมม.

กระเจิง

หมายถึงว. เลยไป, หลงไป, แตกจากหมู่ไป, นิยมใช้เข้าคู่กับคำ กระเจอะ กระเจิด เป็น กระเจอะกระเจิง กระเจิดกระเจิง.

กระปุกหลุก,กระปุ๊กลุก

หมายถึงว. อ้วนกลมน่าเอ็นดู.

อาสน

หมายถึง[อา-สน] ก. ปรารถนา. (ปรัดเล); ขัดสน. (ข. อาสนฺน).

ภูษณ,ภูษณ-

หมายถึง[พูสะนะ-] น. เครื่องประดับ. (ส.; ป. ภูสน).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ