ตัวกรองผลการค้นหา
โหน่ง
หมายถึง[โหฺน่ง] ว. มีเสียงอย่างเสียงตีฆ้องวง.
ด้านไม้
หมายถึงก. ถูกตีมากจนชินเลยไม่รู้จักหลาบจำ.
หวด
หมายถึงก. ฟาด, ตีแรง ๆ, โบย.
กระดุ
หมายถึงน. การตีหม้อด้วยหินดุให้เข้ารูป.
ต่อสู้
หมายถึงก. สู้เฉพาะหน้า, รบกัน, ตีรันกัน.
ไม้ขี้ฉ้อ
หมายถึงน. ไม้เรียวที่ปลายแตกแยกเป็น ๒ แฉก ที่เรียกว่า ไม้ขี้ฉ้อ เพราะตีครั้งเดียวได้ ๒ แนว เท่ากับตี ๒ ครั้ง.
บนข้าวผี ตีข้าวพระ
หมายถึง(สำ) ก. ขอร้องให้ผีสางเทวดาหรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ช่วยเหลือโดยจะแก้บนเมื่อสำเร็จประสงค์แล้ว.
เอ๋ง
หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงหมาร้องเมื่อถูกตีเป็นต้น.
เรียงพิมพ์
หมายถึงก. เอาตัวพิมพ์มาเรียงตามต้นฉบับเพื่อตีพิมพ์.
จ่ากลอง
หมายถึงน. คนตีกลองนำกลองชนะ.
ไก่ชน
หมายถึงน. ชื่อไก่อูชนิดหนึ่งที่เลี้ยงไว้ตีกัน.
ไข่ดาว
หมายถึงน. ไข่ทอดทั้งลูกโดยไม่ต้องตีไข่แดงกับไข่ขาวให้เข้ากัน.