ค้นเจอ 692 รายการ

ท้องขาว

หมายถึงน. เรียกผ้าที่มีส่วนกลางขาวว่า ผ้าท้องขาว เช่น ผ้าท้องขาวเชิงชายเขียน. (พงศ. เลขา), ถ้ามีส่วนกลางเขียว เรียกว่า ผ้าท้องเขียว เช่น ผ้าท้องเขียวชายกรวย. (พงศ. เลขา).

บฏ

หมายถึง(แบบ) น. ผ้าทอ, ผืนผ้า; เรียกผืนผ้าที่มีรูปพระพุทธเจ้าเป็นต้นและแขวนไว้เพื่อบูชาว่า พระบฏ. (ป. ปฏ).

วัสตร์

หมายถึง(แบบ) น. วัตถ์, ผ้า, เสื้อผ้า, เครื่องนุ่งห่ม. (ส. วสฺตฺร; ป. วตฺถ).

โขษม

หมายถึง[ขะโสม] น. ผ้าใยไหม (ผ้าลินิน), ผ้าขาว, ผ้าป่าน. (ป. โขม; ส. เกฺษาม). (แผลงมาจาก โขม).

โพก

หมายถึงก. เอาผ้าหรือสิ่งของพันหรือคลุมหัว. ว. เรียกผ้าที่ใช้พันหรือคลุมหัวว่า ผ้าโพกหัว.

หยักรั้ง

หมายถึงว. อาการนุ่งผ้าถุงหรือผ้าโสร่งรั้งผ้าทางด้านข้างมาเหน็บเอวทั้ง ๒ ข้างให้ชายผ้าร่นสูงขึ้น.

คลุมบรรทม,คลุมประทม,คลุมผทม

หมายถึง(ราชา) น. ผ้าห่มนอน.

ผ้าดิบ

หมายถึงน. ผ้าที่ทอด้วยด้ายที่ยังไม่ได้ฟอก.

เวมะ

หมายถึงน. เครื่องทอผ้า. (ป.).

โหมดเทศ

หมายถึงน. ผ้าโหมดที่ทำมาจากอินเดีย.

ชายไหว

หมายถึงน. ผ้าห้อยหน้าอยู่ระหว่างชายแครง.

พับเขียง

หมายถึงก. ห่มผ้าเฉียงบ่า.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ