ตัวกรองผลการค้นหา
สายบังเหียน
หมายถึงน. สายที่ผูกปลายบังเหียนทั้ง ๒ ข้างสำหรับโยงไปให้ผู้ขี่ม้าถือเพื่อบังคับม้า.
แส้ม้า
หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ผมแผงคอม้า.
สายง่อง
หมายถึงน. สายโยงใต้คางม้าไม่ให้เงย.
ตะบึง
หมายถึงว. รีบเร่งไปไม่หยุดหย่อน เช่น ควบม้าตะบึงไป.
มอบ
หมายถึงน. เครื่องสานสำหรับสวมปากวัวปากควายเพื่อกันไม่ให้กินต้นกล้าและสวมปากม้าเพื่อกันม้ากัด.
คู่ชีพ
หมายถึงว. ประจำตัว ไปไหนไปด้วยกัน เช่น ม้าคู่ชีพ ดาบคู่ชีพ.
ทอดหญ้า
หมายถึงก. วางหญ้าให้สัตว์เช่นช้างม้าเป็นต้นกิน.
เกือกม้า
หมายถึงน. เหล็กรูปโค้งสำหรับรองกีบม้า.
อนีกัฐ
หมายถึงน. ทหารม้า, ทหารรักษาพระองค์. (ป. อนีกฏฺ).
สายรัดทึบ
หมายถึงน. สายรัดท้องม้าเพื่อยึดอานให้แน่น.
คลุบ
หมายถึง[คฺลุบ] น. ลูกขลุบ เช่น ม้าคลุบคลีกระบี่ม้า วิ่งม้าพนันเร็ว. (ยอพระเกียรติกรุงธน).
ฝีเท้า
หมายถึงน. ความสามารถในการเดิน วิ่ง ช้าหรือเร็ว หนักหรือเบา เป็นต้น เช่น ม้าฝีเท้าดี ม้าฝีเท้าจัด คนฝีเท้าหนัก, ฝีตีน ก็ว่า.