ตัวกรองผลการค้นหา
หางแกละ
หมายถึง[-แกฺละ] น. ผมที่เอาไว้เป็นแหยมที่แง่ศีรษะ.
ขนพองสยองเกล้า
หมายถึงน. ขนและผมตั้งชันขึ้นเพราะรู้สึกสยดสยองมากเป็นต้น.
จอน,จอน,จอนหู
หมายถึงน. ชายผมข้างหูที่ระลงมาที่แก้ม.
หยักศก
หมายถึงว. ที่หยิกน้อย ๆ (ใช้แก่ผม).
หิรัณยเกศ
หมายถึง[หิรันยะเกด] ว. มีผมสีทอง. (ส.).
ซอยผม
หมายถึงก. ตัดแต่งผมให้มีรูปทรงต่าง ๆ.
หัวเถิก
หมายถึงว. มีผมที่หัวตอนหน้าผากร่นสูงขึ้นไป.
ยาวเฟื้อย
หมายถึงว. ยาวมาก (มักใช้แก่สิ่งที่เป็นเส้นอย่างผมหรือหางไก่เป็นต้น) เช่น ผมยาวเฟื้อย ไก่ฟ้าหางยาวเฟื้อย.
แถ
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) ก. ทำให้เตียน, ทำให้โล่ง, เช่น แถผม แถหัว หมายถึง โกนผม โกนหัว.
ยีน
หมายถึงน. ผ้าฝ้ายเนื้อหนาหยาบ มักย้อมสีน้ำเงิน. (อ. jean).
ทัด
หมายถึงก. เอาสิ่งของหรือดอกไม้เหน็บหูตรงบริเวณที่เรียกว่า ทัดดอกไม้. น. เรียกทรงผมผู้หญิงที่มีผมยื่นยาวทั้ง ๒ ข้างจอนผมสำหรับทัดหูว่า ผมทัด.
งัวเลีย
หมายถึงน. เรียกผมที่หน้าผากซึ่งตั้งชันขึ้นไปแล้วปลายย้อนกลับลงมา.