ค้นเจอ 185 รายการ

อภินัย

หมายถึงน. การแสดงละคร, การแสดงท่าทาง. (ป., ส.).

บัดนั้น

หมายถึงว. คำขึ้นต้นข้อความของบทละคร (ใช้แก่ตัวละครที่ไม่ใช่ตัวเจ้าหรือมิได้เป็นตัวเอกในตอนนั้น ๆ).

ตัวเอก

หมายถึงน. ผู้ที่มีบทบาทเด่นในเรื่องลิเก ละคร เป็นต้น.

บทเจรจา

หมายถึงน. คำที่ตัวละครพูดเป็นร้อยกรองหรือถ้อยคำธรรมดา.

ซากดึกดำบรรพ์

หมายถึงน. ซากของพืชหรือสัตว์ดึกดำบรรพ์ที่ฝังอยู่เป็นเวลานานมาก จนกระทั่งกลายเป็นหิน. (อ. fossil).

นางเอก

หมายถึงน. ตัวเอกฝ่ายหญิงในการแสดงละครหรือภาพยนตร์เป็นต้น.

เสภารำ

หมายถึงน. เสภาทรงเครื่องที่มีตัวละครออกมารำประกอบการขับ.

สลับฉาก

หมายถึงน. เรียกการแสดงสั้น ๆ ที่คั่นระหว่างการแสดงละครแต่ละฉากเพื่อให้มีเวลาสำหรับเปลี่ยนฉากละครว่า การแสดงสลับฉาก.

ชาตรี

หมายถึง[-ตฺรี] น. ผู้ที่มีศิลปะวิชาอาคมหรือมีฝีไม้ลายมือในการต่อสู้ เช่น ชายชาตรี; ละครต้นแบบของละครรำ เล่นกันเป็นพื้นบ้านทั่วไป มีตัวละครน้อย เดิมเป็นชายล้วน ตัวละครที่ไม่สำคัญมักไม่แต่งตัวยืนเครื่อง กระบวนรำไม่สู้งดงามประณีตนัก เรียกว่า ละครชาตรี; ชื่อเพลงบทละครและเพลงอื่น ๆ ที่มีคำ ชาตรี นำหน้า คือ ชาตรีตะลุง ชาตรีใน. (เงาะป่า; บทแผ่นเสียง; ศกุนตลา).

พระเอก

หมายถึงน. ตัวเอกฝ่ายชายในการแสดงละครหรือภาพยนตร์เป็นต้น.

คู่พระคู่นาง

หมายถึงน. ผู้แสดงเป็นตัวพระเอกและนางเอกในละคร ลิเก เป็นต้น.

นาฏศิลป์

หมายถึง[นาดตะสิน] น. ศิลปะแห่งการละครหรือการฟ้อนรำ. (ส.).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ