ตัวกรองผลการค้นหา
กนิษฐ
หมายถึง[กะนิดถะ-] ว. “น้อยที่สุด”. (ส.; ป. กนิฏฺฐ), (ราชา) ถ้าใช้ว่า พระกนิษฐภคินี หมายถึง น้องสาว, ถ้าใช้ว่า พระกนิษฐภาดา หมายถึง น้องชาย, ถ้าใช้ว่า พระกนิษฐา หมายถึง น้องสาว. (ส.; ป. กนิฏฺฐ).
กนิษฐ-
เชื้อ
หมายถึงก. เชิญ เช่น สาวใช้เชื้อชูไป. (ม. คำหลวง ทศพร), มักใช้เข้าคู่กับคำ เชิญ เป็น เชื้อเชิญ; ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่งที่มักใช้เนื่องในการอธิษฐาน.
หนุ่มเหน้า
หมายถึง[-เน่า] (โบ) ว. กำลังสาว, กำลังหนุ่ม.
รับใช้ชาติ,รับใช้ประเทศชาติ
หมายถึงก. ทำหน้าที่สนองคุณบ้านเมืองในฐานะเป็นพลเมืองของประเทศ.
กลางคน
หมายถึงว. มีอายุพ้นวัยหนุ่มสาว แต่ยังไม่แก่.
นอกใจ
หมายถึงว. ไม่ซื่อตรงต่อสามีหรือภรรยาด้วยการคบชู้สู่สาว.
ยุพเรศ
หมายถึง(กลอน) น. นางกษัตริย์, หญิงสาวสวย.
เยาวพา
หมายถึง[-วะ-] น. หญิงสาวสวย. (แผลงมาจาก ยุพา).
สะเทิ้น,สะเทิ้นอาย
หมายถึงก. แสดงกิริยาวาจาอย่างขัด ๆ เขิน ๆ เพราะรู้สึกขวยอาย (มักใช้แก่หญิงสาว) เช่น หญิงสาวพอมีผู้ชายชมว่าสวยก็รู้สึกสะเทิ้น หญิงสาวพอมีชายหนุ่มมาจ้องมองก็สะเทิ้นอาย.
สอย
หมายถึงก. ใช้, ใช้เข้าคู่กันเป็น ใช้สอย.
กนิษฐา
หมายถึง(กลอน) น. น้องสาว, คู่กับ เชษฐา คือ พี่ชาย; (ราชา) นิ้วก้อย ใช้ว่า พระกนิษฐา. (ส.).