ตัวกรองผลการค้นหา
หน้าอ่อน
หมายถึงว. ที่มองดูอายุน้อยกว่าอายุจริง เช่น ผู้หญิงคนนี้อายุมากแล้วแต่ยังดูหน้าอ่อน, เรียกหมากที่หน้ายังไม่เต็มว่า หมากหน้าอ่อน.
กาบปูเล
หมายถึงน. ส่วนล่างของทางใบที่หุ้มรอบลำต้นหมากเมื่อแก่จัดแล้วหลุดลงมา.
เปรี้ยวปาก
หมายถึงก. รู้สึกคล้ายเปรี้ยวในปากเมื่ออยากกินสิ่งที่เคยกินมีหมากเป็นต้น.
หำ
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน, พายัพ) น. ลูกอัณฑะ, ไข่หำ หรือ หมากไข่หำ ก็เรียก.
ทาง
หมายถึงน. เรียกใบของต้นไม้บางชนิด เช่น หมาก มะพร้าว กล้วย, ลักษณนามเรียกใบหมาก ใบมะพร้าว ใบกล้วย เป็นต้น ว่า ทาง เช่น ใบกล้วยทางหนึ่ง ใบมะพร้าว ๒ ทาง.
ปูนแดง
หมายถึงน. ปูนสุกที่เมื่อผสมกับผงขมิ้นและนํ้าจะเป็นสีแดง สำหรับป้ายพลูกินกับหมาก.
มะ
หมายถึงคำนำหน้าต้นไม้หรือผลไม้บางอย่าง กร่อนมาจากคำ “หมาก” โบราณแปลว่า ลูกไม้, ผลไม้.
สลาเหิน
หมายถึงน. หมากที่ถือกันว่าเมื่อเสกแล้วเป็นตัวแมลงภู่ ทำให้ผู้กินแล้วลุ่มหลงรัก.
เหลาหลก
หมายถึง[เหฺลาหฺลก] น. ชื่อหมากชนิดหนึ่งเปลือกอ่อน. (พจน. ๒๔๙๓).
กลี่
หมายถึง[กฺลี่] น. ภาชนะสำหรับใส่หมากบุหรี่ โดยมากมีรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า มีลิ้นข้างใน ยกออกได้.
ปูเล
หมายถึงน. เรียกส่วนล่างของทางใบที่หุ้มรอบลำต้นหมากเมื่อแก่จัดแล้วหลุดลงมาว่า กาบปูเล.
ส้มจี๊
หมายถึงน. ของกินชนิดหนึ่ง ใช้พุทราตากแห้งป่นให้ละเอียด กวนกับน้ำตาลทรายให้งวด อัดเป็นแท่ง.