ตัวกรองผลการค้นหา
ชาติรส
หมายถึง[ชาติรด, ชาดติรด] น. รสโดยกำเนิด เช่นรสหวานแห่งนํ้าตาล. (ป.).
ง้วน
หมายถึงน. เรียกโอชะของบางสิ่ง เช่น ง้วนดิน คือ โอชะของดิน ที่กล่าวไว้ในคัมภีร์ไตรภูมิโลกวินิจฉัยว่ามีรสหวาน, ง้วนผึ้ง คือ ละอองดอกไม้ที่ผึ้งนำมาสะสมไว้ที่รัง มีสีเหลือง มีรสมัน หอมหวาน.
ฝาชี
หมายถึงน. เครื่องสานชนิดหนึ่ง รูปคล้ายกรวย สำหรับครอบสำรับคาวหวานเป็นต้น.
กรรเอา
หมายถึง[กัน-] (โบ; กลอน; แผลงมาจาก กระเอา) ว. กลมกล่อม เช่น ไพเราะรสหวาน บรรสานกรรเอาเอาใจ. (สมุทรโฆษ).
โซเดียมไซคลาเมต
หมายถึงน. ชื่อสารประกอบเคมี มีสูตร C6H11NHSO3Na ลักษณะเป็นผงสีขาว ละลายนํ้าได้ มีรสหวานกว่านํ้าตาลทรายมาก ใช้เป็นตัวให้ความหวานในเครื่องดื่ม มีหลักฐานว่าสารนี้ก่อให้เกิดโรคมะเร็งได้. (อ. sodium cyclamate).
แยม
หมายถึงน. อาหารมีรสหวาน ทำโดยการเคี่ยวผลไม้กับนํ้าตาลจนข้น มักใช้ทาขนมปัง. (อ. jam).
เอียน
หมายถึงว. ชวนให้คลื่นไส้ (มักใช้แก่รสหวาน). ก. เบื่อมาก เช่น ฉันเอียนหน้าเขาเต็มทีแล้ว.
แคลเซียมไซคลาเมต
หมายถึงน. ชื่อสารประกอบ มีสูตรเคมี (C6H11NHSO3)2Ca•2H2O ลักษณะเป็นผงสีขาว ละลายนํ้าได้ มีรสหวานมากกว่านํ้าตาลทรายมาก ใช้เป็นตัวให้ความหวานในเครื่องดื่ม มีหลักฐานว่าสารนี้ก่อให้เกิดโรคมะเร็งได้. (อ. calcium cyclamate).
ไข่ยัดไส้
หมายถึงน. ไข่กรอกในกระทะให้บาง แล้วห่อไส้หมูสับผัดน้ำมันให้สุก ปรุงรสเค็มหวาน.
ฟรักโทส
หมายถึง[ฟฺรัก-] (วิทยา) น. นํ้าตาลชนิดหนึ่ง ประเภทโมโนแซ็กคาไรด์ ชนิดคีโทเฮ็กโซส ลักษณะเป็นของแข็ง สีขาว หลอมละลายที่ ๑๐๒ °ซ. มีปรากฏในผลไม้สุกที่มีรสหวาน นํ้าผึ้ง นํ้าต้อยของดอกไม้ มีรสหวานมากกว่านํ้าตาลทราย, เลวูโลส ก็เรียก. (อ. fructose).
ปากหวาน
หมายถึงว. พูดจาไพเราะ (มักใช้ในทางที่ล่อใจหรือไม่จริงใจ); อาการที่รู้สึกหวานในปากเมื่อเวลาเป็นไข้.
หม้อตาล
หมายถึงน. ชื่อขนมหวานชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งสาลีเป็นรูปทรงหม้อตาลขนาดเล็กแล้วหยอดน้ำตาล มีสีต่าง ๆ.