ตัวกรองผลการค้นหา
ประดาพล
หมายถึงก. ยกพลเรียงหน้าเข้าไป.
พิง
หมายถึงก. อิง เช่น ยืนพิงเสา.
ประตูโตงเตง
หมายถึงน. ประตูเพนียดที่มีเสาโตงเตง.
ประโคน
หมายถึงน. เรียกเสาใหญ่ที่ปักหมายเขตแดนระหว่างประเทศหรือเมืองเป็นต้นว่า เสาประโคน.
สะพานแขวน
หมายถึงน. สะพานที่สร้างแขวนไว้กับโซ่หรือสายลวด ไม่ใช้เสารับนํ้าหนักสะพาน แต่อาจมีเสาคํ้าสายลวดให้สูงตํ่าตามต้องการ.
พิทยาพล
หมายถึงน. กำลังกายสิทธิ์. (ส. วิทฺยาพล).
โดรณ,โดรณะ
หมายถึง[โดน, โดระนะ] (แบบ) น. ซุ้ม, ประตูซุ้ม, เสาต้าย, เสาค่าย, เสาระเนียด. (ป., ส. โตรณ).
ตกน้ำมัน
หมายถึงว. เรียกเสาหรือประตูเรือนที่มีนํ้ามันซึมออกมาว่า เสาตกนํ้ามัน หรือ ประตูตกนํ้ามัน.
จตุรงคพล
หมายถึง[จะตุรงคะ-] น. กองทัพมีกำลัง ๔ เหล่า คือ เหล่าช้าง เหล่ารถ เหล่าม้า เหล่าราบ; หมากรุก.
เขน
หมายถึงน. เรียกตัวแสดงโขนพวกหนึ่งซึ่งเป็นพลรบ มีหน้าที่ออกเต้นในเวลายกทัพ ว่า พลเขน, เรียกอาการเต้นของพลเขนว่า เต้นเขน.
โยธ
หมายถึง[-ทะ-] น. พลรบ, ทหาร. (ป., ส.).
ตอม่อ
หมายถึงน. เสาขนาดสั้น มักใช้ไม้ไผ่ปักขึ้นสำหรับรับรอดในเรือนเครื่องผูก, ส่วนบนของฐานรากที่รองรับโครงสิ่งก่อสร้าง, เสาตอม่อ ก็ว่า, โดยปริยายหมายถึงมีรูปร่างล่ำเตี้ย เช่น เตี้ยม่อต้อเหมือนตอม่อค้ำยุ้ง; เสาชาน เสาแคร่ หรือเสาช่วยค้ำจุนเรือนโดยปักแนบกับเสาเรือน, เสาตอม่อ หรือ เสาหมอ ก็ว่า; ใช้ว่า ตะม่อ ก็มี.