ตัวกรองผลการค้นหา
ประแปร้น
หมายถึง[ปฺระแปฺร้น] ว. เสียงอย่างเสียงช้างร้อง, เสียงที่แผดออก.
ปึง
หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้น.
ปุก
หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงตำข้าว.
กุบกับ
ปี๊ด
ปุ
ปุ๋ม
แป๋ง
วี้ด
หึ ๆ
กล่องเสียง
หมายถึงน. อวัยวะสำคัญในการเปล่งเสียงพูด ตั้งอยู่บริเวณส่วนบนของหลอดลม.
ลากเสียง
หมายถึงก. อาการที่พูดยานคางในความว่า พูดลากเสียง.