ตัวกรองผลการค้นหา
มุมแย้ง
หมายถึงน. มุมที่เกิดจากเส้นตรงเส้นหนึ่งตัดเส้นขนานคู่หนึ่ง อยู่เยื้องกันคนละข้างของเส้นตัดภายในเส้นขนานคู่นั้น รวมกันแล้วได้ ๑๘๐ องศา หรือ ๒ มุมฉาก.
ธุวยัษฎี
หมายถึงน. เพลา (หรือเส้น) แห่งขั้วโลกทั้ง ๒. (ส. ธฺรุวยษฺฏี).
จบ
หมายถึงก. ต่อกัน, พบกัน, เช่น จับปลายเชือก ๒ เส้นมาจบกัน.
ธุวภาค
หมายถึงน. เส้นแวงอันไม่เปลี่ยนที่แห่งดาวซึ่งประจำที่อยู่.
รากฝอย
หมายถึงน. รากที่เป็นเส้นเล็ก ๆ แตกออกจากรากแก้ว.
ลายไพรกลม
หมายถึงน. ชื่อลายจักสานลายหนึ่ง ใช้ในการสานซ่อน ซวง ไซปากครุ เป็นต้น โดยใช้ตอกกลม ๓ เส้นขัดตอกไขว้กันโดยมีตอกซังเป็นเส้นยืน เว้นระยะห่างเท่า ๆ กันสานตอกข่ม ๒ เส้น ยก ๑ เส้น จะเกิดเป็นลายพันกันเป็นเกลียวไปตามเส้นตอกซังทุกเส้น.
พังผืด
หมายถึงน. เยื่อเหนียวที่ยึดกล้ามเนื้อให้ติดกัน, พั้งผืด ก็ว่า.
สายรัดทึบ
หมายถึงน. สายรัดท้องม้าเพื่อยึดอานให้แน่น.
หัวหาด
หมายถึงน. ชายฝั่งทะเลที่อยู่ในความครอบครองของข้าศึก ซึ่งถ้ายึดได้แล้วจะทำให้สะดวกในการยกพลขึ้นบก เรียกว่า ยึดหัวหาด, โดยปริยายหมายถึง จุดสำคัญหรือบุคคลสำคัญเป็นต้นซึ่งถ้ายึดไว้ได้ก็จะสามารถทำให้แผนการขั้นต่อไปประสบความสำเร็จ.
เอ็น
หมายถึงน. กลุ่มหรือมัดเส้นใยเนื้อเยื่อเกี่ยวพัน ซึ่งเรียงตัวในทิศทางเดียวเห็นได้ชัด และไม่มีกล้ามเนื้อยึดที่ปลาย, ชาวบ้านเรียก เส้นเอ็น. (อ. ligament).
คอร์ด
หมายถึง(คณิต) น. เส้นตรงที่เชื่อมจุด ๒ จุด บนเส้นโค้งใด ๆ. (อ. chord).
ภาคตัดกรวย
หมายถึง(คณิต) น. ระบบเส้นโค้งซึ่งกำหนดขึ้นโดยอัตราส่วนระหว่างระยะจากจุดบนเส้นโค้งไปยังจุดโฟกัสกับระยะตั้งฉากจากจุดนั้นไปยังเส้นไดเรกตริกซ์ อัตราส่วนดังกล่าวมีค่าคงตัวเสมอ.