ตัวกรองผลการค้นหา
หีบเพลงปาก
หมายถึงน. เครื่องดนตรีประเภทเครื่องลม ใช้ปากเป่า ลักษณะแบนยาวประกอบด้วยลิ้นเสียง ๒ แถว แถวหนึ่งดังเมื่อเป่าลมออก อีกแถวหนึ่งดังเมื่อดูดลมเข้า. (อ. harmonica, mouth organ).
แตกทัพ
หมายถึงก. แตกกระจัดกระจายไปจากกองทัพ, พ่ายแพ้.
ภิทะ,ภินท,ภินท-,ภินท์
หมายถึง[พินทะ-] ก. แตก, ทำลาย. (ป., ส.).
อสัมภิน,อสัมภิน-
หมายถึง[อะสำพินนะ-] ว. ไม่แตกต่าง, ไม่เจือปน. (ป. อสมฺภินฺน).
บิ
หมายถึงก. ทำให้แตกออกหรือหลุดออกเป็นชิ้น ๆ ด้วยนิ้ว เช่น บิขนมปัง, แตกออกหรือหลุดออกด้วยอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น.
คิว
หมายถึงน. แถวตามลำดับก่อนหลัง เช่น เข้าคิว คิวรถ. (อ. queue).
มลาย
หมายถึง[มะลาย] ก. แตก, ตาย, ทำลาย.
เศรณี
หมายถึง[เสนี] น. แถว, แนว; หมวด, หมู่, พวก. (ส.).
ราชิ,ราชี
หมายถึงน. ทาง, สาย, แถว, เช่น รุกขราชี. (ป., ส.).
เสณี
หมายถึงน. แถว, สาย; พวก, หมวด. (ป.; ส. เศฺรณี).
แพร่ง
หมายถึง[แพฺร่ง] น. ทางแยกทางบก. ก. แตกออก, แยกออก.
ไล่ลูกฆ้อง
หมายถึงก. ปรับเสียงลูกฆ้องไม่ให้แปร่ง; โดยปริยายหมายความว่า ดุด่าว่ากล่าวหรือลงโทษเรียงตัวตั้งแต่หัวแถวจนถึงปลายแถว.