ค้นเจอ 317 รายการ

แพ้ผม

หมายถึงว. ลักษณะที่ผมหงอกเร็วกว่าธรรมดา.

แตร

หมายถึง[แตฺร] น. เครื่องดนตรีในจำพวกเครื่องเป่า ทำด้วยโลหะ มีปากบาน.

ผิวปาก

หมายถึงก. ห่อริมฝีปากให้แคบพอ แล้วเป่าลมออกให้เกิดเสียงตามที่ต้องการ.

กระเซิง

หมายถึงว. ยุ่งเหยิง, รุงรัง, เช่น ผมเป็นกระเซิง, เซิง ก็ว่า.

ปลงผม

หมายถึงก. โกนผม (ใช้แก่บรรพชิต).

เวณิ

หมายถึงน. ผมซึ่งถักปล่อยไว้. (ป., ส.).

จุฑามาศ

หมายถึงน. หย่อมผมกลางกระหม่อม. (ส.).

เรไร

หมายถึงน. เครื่องดนตรีชนิดหนึ่งทำด้วยไม้ซางอันเดียว มีเต้าสำหรับเป่า.

กิ๊บ

หมายถึงน. ที่หนีบผมทำด้วยโลหะหรือพลาสติกเป็นต้น สำหรับบังคับผมให้อยู่ในลักษณะที่ต้องการหรือเพื่อประดับตกแต่ง.

แตรเดี่ยว

หมายถึงน. แตรที่ใช้เป่าเป็นสัญญาณในเวลานอน เวลาปลุก เป็นต้น.

เปียว

หมายถึง(โบ) ก. เป่า เช่น เปียวปี่แก้วเคนผสาร. (ม. คำหลวง มหาราช).

ผมปีก

หมายถึงน. ทรงผมผู้หญิงที่ไว้ผมยาวแต่เฉพาะกลางกระหม่อมคล้ายผมทรงมหาดไทย ด้านหลังยาวประบ่า.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ