ค้นเจอ 345 รายการ

มลาย

หมายถึง[มะลาย] ก. แตก, ตาย, ทำลาย.

แพร่ง

หมายถึง[แพฺร่ง] น. ทางแยกทางบก. ก. แตกออก, แยกออก.

เคลิบเคลิ้ม

หมายถึง[เคฺลิบเคฺลิ้ม] ก. ลืมตัวไปชั่วขณะหนึ่ง, เผลอสติไปชั่วขณะหนึ่ง.

ไม่เต็มหุน

หมายถึง(ปาก) ว. มีสติไม่สมบูรณ์, บ้า ๆ บอ ๆ.

อสัญ,อสัญ-

หมายถึง[อะสันยะ-] ว. ไม่รู้สึกตัว, สิ้นสติ. (ป. อสญฺ).

ประพุทธ์

หมายถึงก. ตื่นจากหลับ คือมีสติ; รู้ทั่ว. (ป. ปพุทฺธ).

ฉลาย

หมายถึง[ฉะหฺลาย] ก. สลาย, แตกพัง, ทลาย, ละลาย.

ภิน,ภิน-

หมายถึง[พินนะ-] ว. แตกแล้ว, ทำลายแล้ว. (ป., ส. ภินฺน).

แหลกลาญ

หมายถึง[-ลาน] ว. ย่อยยับ, แตกทลาย, พังทลาย.

แจรก

หมายถึง[แจฺรก] (กลอน) ก. แจก, แตกออก, กระจายออก, แยกออก.

สัมเภทะ

หมายถึงน. การปะปน, การรวมกัน; การแยก, การแตกออก, การแบ่ง. (ป., ส.).

สางคลื่น

หมายถึงน. คลื่นที่ยอดไม่แตก, คลื่นใต้น้ำ.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ