ตัวกรองผลการค้นหา
ปี๊ด
หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้น.
ปีน
หมายถึงก. ไต่โดยใช้มือและเท้าเกาะยึดขึ้นไป เช่น ปีนต้นไม้ ปีนเขา, ใช้ในอาการที่ไต่ลงก็มี เช่น ปีนลงทางหน้าต่าง; โดยปริยายหมายความว่า ออกนอกที่นอกทาง เช่น ปีนทาง.
ปี่ใน
หมายถึงน. ปี่ชนิดหนึ่งที่ใช้ในวงปี่พาทย์ รูปร่างคล้ายปี่นอก เป็นปี่ขนาดใหญ่ที่สุด ยาวราว ๔๑-๔๒ เซนติเมตร กว้างราว ๔.๕ เซนติเมตร เป็นปี่ที่ใช้กันมากที่สุด.
เปีย
หมายถึงน. ชื่อนกยางชนิดหนึ่ง. (ดู ยาง ๑).
เปี๊ยก
หมายถึงว. เล็กมากเมื่อเปรียบเทียบกับคนอื่นหรือสิ่งอื่น.
เปียกแฉะ
หมายถึงก. มีน้ำชุ่มอยู่มาก เช่น ถนนเปียกแฉะ.
เปียกชื้น
หมายถึงก. เปียกพอหมาด ๆ เช่น ผ้าเปียกชื้น.
เปียกปอน
หมายถึงก. เปียกมาก เช่น ถูกสาดน้ำจนเปียกปอน.
ภาพปูนเปียก
หมายถึงน. ภาพเขียนผนังอาคารหรือสิ่งก่อสร้างที่เขียนขณะผนังยังชื้นอยู่.
รูปี
หมายถึงน. ชื่อหน่วยเงินตราอินเดีย.
วาปี
หมายถึงน. หนองนํ้า, บึง. (ป., ส.).
สาคูเปียก
หมายถึงน. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ต้มสาคูเม็ดเล็กจนบานใส แล้วใส่น้ำตาล จะใส่เนื้อมะพร้าวอ่อนหรือแห้วเป็นต้นก็ได้ เมื่อจะกินจึงหยอดหน้าด้วยกะทิ.