ตัวกรองผลการค้นหา
ดินเค็ม
หมายถึงน. ดินที่มีปฏิกิริยาเป็นด่าง, ตรงข้ามกับ ดินกรดหรือดินเปรี้ยว.
บดินทร์
หมายถึง[บอดิน] น. พระเจ้าแผ่นดิน. (ส. ปติ + อินฺทฺร).
เบญจภูต
หมายถึงน. ธาตุทั้ง ๕ คือ ดิน นํ้า ไฟ ลม อากาศ.
เลฑฑุ
หมายถึง[เลดดุ] น. ก้อน, ก้อนดิน. (ป.; ส. เลษฺฏุ).
กระเบื้องเกล็ดเต่า
หมายถึงน. กระเบื้องดินเผาปลายตัดเป็นมุมแหลม ผิวด้าน มีสีแดงตามเนื้อดิน ใช้มุงหลังคาโบสถ์วิหารเป็นต้น.
กะแอ
หมายถึงน. เครื่องบังแดดมีคันปักดิน หมุนได้ตามต้องการ.
เครื่องปั้นดินเผา
หมายถึงน. เรียกภาชนะที่ปั้นด้วยดินแล้วนำไปเผาไฟว่า เครื่องปั้นดินเผา.
เลน
หมายถึงน. ดินเปียกเหลวจนปั้นไม่ได้ เช่น โกยเลนลอกท้องร่อง.
พงศาวดาร
หมายถึง[-วะดาน] น. เรื่องราวของเหตุการณ์เกี่ยวกับประเทศชาติหรือพระมหากษัตริย์ผู้เป็นประมุขของประเทศชาตินั้น เช่น พงศาวดารกรุงศรีอยุธยา พงศาวดารกรุงรัตนโกสินทร์.
น้ำบาดาล
หมายถึงน. น้ำที่สูบจากใต้ดินที่ลึกไม่ต่ำกว่า ๑๐ เมตร.
ผนวก
หมายถึง[ผะหฺนวก] ก. เพิ่มเข้า, บวกเข้า, เช่น ผนวกดินแดน.
โพละ
หมายถึง[โพฺละ] ว. เสียงอย่างเสียงทุบหม้อดินแตกเป็นต้น.