ตัวกรองผลการค้นหา
เจรียง
หมายถึง[จะเรียง] (แบบ) ก. ขับลำ, ขับกล่อม, ร้องเพลง. (ข. เจฺรียง).
ยาเป่า
หมายถึงน. ยาผงใช้เป่าเข้าลำคอ แก้เจ็บคอ.
เปลา
หมายถึง[เปฺลา] ว. สูงชะลูดไม่มีกิ่งที่ลำต้น (ใช้แก่ต้นไม้).
ลู่เข้า
หมายถึง(แสง) ก. อาการที่ลำแสงผ่านเลนส์นูนไปแล้วจะเบนเข้าหากัน. (อ. convergent).
ทางสาธารณะ
หมายถึง(กฎ) น. ทางบกหรือทางนํ้าสำหรับประชาชนใช้ในการจราจร และหมายความรวมถึงทางรถไฟและทางรถรางที่มีรถเดินสำหรับประชาชนโดยสารด้วย.
หน้าถัง
หมายถึงน. หน้าร้านหรือโรงที่เปิดปิดด้วยกระดานเป็นแผ่น ๆ สอดเรียงเลื่อนไปตามรางที่ทำไว้.
ทอนซิล
หมายถึงน. ปุ่มเนื้อเยื่อนํ้าเหลือง อยู่ในบริเวณลำคอข้างละปุ่ม มีหน้าที่ช่วยป้องกันการแผ่กระจายของแบคทีเรียที่เข้าสู่ร่างกายผ่านทางลำคอ. (อ. tonsil).
ต้นไม้
หมายถึงน. คำรวมเรียกพืชทั่วไปโดยปรกติชนิดมีลำต้น, ใช้ในความหมายที่แคบกว่า คำว่า ต้น หมายถึง พืชชนิดที่มีลำต้นใหญ่มีกิ่งแยกออกไป.
รถไฟ
หมายถึงน. รถที่พ่วงกันเป็นขบวนยาว ขับเคลื่อนโดยมีหัวรถจักรลากให้แล่นไปตามรางเหล็ก.
รถโยก
หมายถึงน. ยานพาหนะชนิดหนึ่ง สำหรับเจ้าหน้าที่การรถไฟใช้โยกให้แล่นไปบนรางรถไฟ.
นาฬี
หมายถึง(แบบ) น. นาลี, หลอด, ก้าน, ลำ, ช่อง; ทะนาน, เป็นชื่อมาตราตวง. (ป.).
วางเบ็ด,วางเบ็ดราว
หมายถึงก. นำเบ็ดราวที่เกี่ยวเหยื่อแล้วไปหย่อนลงในแม่น้ำลำคลอง.