ตัวกรองผลการค้นหา
ปักษกษัย
หมายถึง[ปักสะกะไส] น. การสิ้นปักษ์.
ถอนต้นก่นราก,ถอนรากถอนโคน
หมายถึง(สำ) ก. ทำลายให้ถึงต้นตอ, ทำลายให้สิ้นเสี้ยนหนาม.
หมดสติ
หมายถึงก. สิ้นสติ, ไม่มีความรู้สึก, สลบ.
ดับ
หมายถึงก. สูญสิ้นไป เช่น วิญญาณดับ อนาคตดับ, สิ้นแสง เช่น ไฟดับ เดือนดับ, ทำให้สิ้นแสง เช่น ดับไฟ, ทำให้สิ้น เช่น ดับกิเลส ดับทุกข์, ทำให้ระงับ เช่น ดับโทสะ ดับโมโห, หยุดหรือทำให้หยุด เช่น เครื่องดับ ดับเครื่อง; เรียกวันสิ้นเดือนตามจันทรคติว่า วันดับ.
พิสัญญี
หมายถึงว. วิสัญญี, หมดความรู้สึก, สิ้นสติ, สลบ.
จั่นหับ
หมายถึงน. กรงดักสัตว์ ด้านหน้ามีประตูปิดเปิดได้.
ใบดาล
หมายถึงน. บานประตูหรือหน้าต่างที่ใช้ลูกดาล.
วงกบ
หมายถึงน. กรอบประตูหรือหน้าต่าง, กรอบเช็ดหน้า หรือ เช็ดหน้า ก็เรียก.
หับ
หมายถึงก. ปิด, งับ, เช่น เข้าห้องแล้วหับประตูเสีย.
กรอบเช็ดหน้า
หมายถึงน. กรอบประตูหรือหน้าต่าง, เช็ดหน้า หรือ วงกบ ก็เรียก.
เช็ดหน้า
หมายถึงน. กรอบประตูหรือหน้าต่าง, กรอบเช็ดหน้า หรือ วงกบ ก็เรียก.
แอด,แอด ๆ,แอ๊ด,แอ๊ด ๆ
หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงเปิดหรือปิดประตูฝืด ๆ.