ตัวกรองผลการค้นหา
ตราภูมิ
หมายถึง(โบ) น. หนังสือประจำตัวสำหรับคุ้มค่าน้ำค่าตลาดสมพัตสรได้เพียงราคา ๑ ตำลึง. (ประกาศ ร. ๔), มักใช้เข้าคู่กับคำ คุ้มห้าม เป็น ตราภูมิคุ้มห้าม.
ตราสิน
หมายถึงก. แจ้งความไว้เพื่อเป็นหลักฐาน, จดทะเบียน, เช่น ตราสินหนังสือพิมพ์ ตราสินชื่อย่อโทรเลข.
ตรึงตรา
หมายถึงก. ติดแน่น.
เต็มอัตรา
หมายถึงว. เต็มขนาดที่กำหนดไว้, เต็มตามกำหนด.
ไตรตรา
หมายถึงก. ตรวจและหมายไว้; ใคร่ครวญ.
โทรมศัสตราวุธ
หมายถึงก. ระดมฟันแทงพุ่งศัสตราวุธเข้าไป.
ประทับตรา
หมายถึงก. กดตราลงบนเอกสาร.
เป็นอัตรา
หมายถึง(ปาก) ว. เป็นปรกติ, เป็นประจำ, เช่น ขยันเป็นอัตรา ขี้เกียจเป็นอัตรา.
ผู้ตราส่ง,ผู้ส่ง
หมายถึง(กฎ) น. บุคคลผู้ทำความตกลงกับผู้ขนส่งเพื่อให้ขนส่งของไป. (อ. consignor).
ผู้รับตราส่ง
หมายถึง(กฎ) น. บุคคลผู้ซึ่งผู้ตราส่งส่งของไปถึง. (อ. consignee).
พยุหยาตรา
หมายถึง[-ยาดตฺรา] น. กระบวนทัพ, การเดินทัพ, เช่น ยกพยุหยาตรา. ก. ไปเป็นกระบวนทัพใหญ่.
พักตรา
หมายถึง(กลอน) น. หน้า.