ตัวกรองผลการค้นหา
ฉวย
หมายถึงก. คว้า จับ หรือหยิบเอาโดยเร็ว. สัน. ถ้า, แม้.
ตะกร่อม
หมายถึง[-กฺร่อม] น. เครื่องมือจับปูทะเล. (ดู กะกร่อม).
ลากคอ
หมายถึงก. จับตัว, ดึงตัว, เช่น ลากคอเข้าตะราง.
ขึงพืด
หมายถึงก. จับให้นอนเหยียดยาวกางแขนกางขา.
ปาณิเคราะห์
หมายถึงน. การจับเจ้าสาวด้วยมือ คือ การแต่งงาน. (ส. ปาณิคฺรห; ป. ปาณิคฺคห).
กระเจ่า,กระเจ้า,กระเจ้า
หมายถึง(ถิ่น) น. นกยาง เช่น กระจาบกระเจ้าจับ ซ้องศัพทอึงอล.
ละมุ
หมายถึงน. โป๊ะเล็ก ๆ ที่ทำไว้สำหรับจับปลาตามชายทะเล.
ขี้แดด
หมายถึงน. ตะไคร่ที่จับบนผิวโคลนสีเขียว ๆ.
ดอกบัว
หมายถึงน. ชื่อนกชนิดหนึ่ง เช่น ดอกบัวผ้ายจับบัว. (ลอ).
มือโม่
หมายถึงน. ไม้ที่ยื่นออกมาจากตัวโม่ มีเดือยสำหรับจับหมุน.
ไม้สั้นไม้ยาว
หมายถึงน. เรียกวิธีเสี่ยงทายแบบหนึ่งว่าจับไม้สั้นไม้ยาว คือ ใช้ไม้เล็ก ๆ ขนาดสั้นยาวลดหลั่นกันไป จำนวนเท่าคนที่จะจับ กำปลายไม้ให้โผล่เสมอกัน มักตกลงกันว่า ผู้จับได้ไม้สั้นที่สุดเป็นผู้แพ้.
เห็จ
หมายถึง(กลอน) ก. เหาะ, ไปในอากาศ, เช่น รณบุตรเห็จเข้าโจมฟัน รณาภิมุขผัน หฤทัยเสาะสุดแรง. (สมุทรโฆษ). ว. เร็ว, เลือนมาจาก ระเห็จ.