ตัวกรองผลการค้นหา
กะปั่น
หมายถึง(โบ) น. กำปั่น. (ตำนานอักษรไทย ของเซเดส์).
กะรางหัวขวาน
หมายถึงน. ชื่อนกชนิด Upupa epops ในวงศ์ Upupidae ปากยาวแหลมโค้งสีดำ หงอนสีส้มขอบดำ ลักษณะหงอนเหมือนหมวกของอินเดียนแดง ขนตามลำตัวสีนํ้าตาลแดง มีแถบดำขาวสลับกัน, การางหัวขวาน ก็เรียก.
กะรุน
หมายถึงน. แร่ชนิดหนึ่ง ประกอบด้วยธาตุอะลูมิเนียมกับออกซิเจน แต่มักมีสิ่งอื่นผสมอยู่ทำให้มีสีต่าง ๆ เช่น ถ้าเป็นสีแดง เรียกว่า ทับทิม ถ้าเป็นสีนํ้าเงิน เรียกว่า พลอยสีนํ้าเงิน ถ้าเป็นสีเขียว เรียกว่า เขียวส่อง หรือ เขียวมรกต, อินเดีย เรียก คอรุน. (อ. corundum).
กะเร่กะร่อน
หมายถึงก. เร่ร่อนเรื่อยไป, ไม่อยู่ประจำที่.
กะโล่ยาชัน
หมายถึงน. อาการที่หน้าบานเพราะถูกใจหรือบวมมากเพราะถูกตบเป็นต้น เรียกว่า หน้าบานเป็นกะโล่ยาชัน หรือ หน้าบวมเป็นกะโล่ยาชัน.
กะส้มชื่น
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นว่านนํ้า. (ดู ว่านนํ้า).
กักด่าน
หมายถึงก. กักกุมไว้เพื่อตรวจตรา เช่นตรวจโรคติดต่อ.
กังหันใบพัด
หมายถึงน. เครื่องยนต์ซึ่งใช้กังหันขับใบพัด.
กันชีพ
หมายถึงน. สายห้อยใช้สะพายเฉวียงบ่า ๒ ข้าง หรือข้างเดียว.
กันแซง
หมายถึงน. กระแชง เช่น หลังคากันแซง. (พงศ. ร. ๓/๘).
กันแดด
หมายถึงน. ชื่อหมวกชนิดหนึ่ง ทรงคลุ่ม มีปีกแข็งโดยรอบ โครงทำด้วยไม้ก๊อกหรือไม้ฉำฉาหรือไม้โสน หุ้มด้วยผ้า, หมวกกะโล่ ก็เรียก. ว. ที่ลดความเข้มของแสง เช่น แว่นกันแดด หมวกกันแดด.
กันตัง
หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นมีใบคัน. (พจน. ๒๔๙๓).