ค้นเจอ 262 รายการ

กวน

หมายถึงก. คนให้เข้ากัน, คนให้เข้ากันจนข้น, เช่น กวนขนม, คนให้ทั่วกันหรือให้วนไปโดยรอบ เช่น กวนนํ้า; รบกวนทำให้เกิดความรำคาญ เช่น กวนใจ, ก่อกวนทำให้วุ่นวาย เช่น กวนบ้านกวนเมือง, ชวนให้เกิดความรำคาญ ชวนให้ทำร้าย เช่น กวนมือ กวนตีน. น. เรียกของกินที่ทำด้วยผลไม้เป็นต้น เคี่ยวกับนํ้าตาลแล้วคนให้เข้ากันจนข้น เช่น ขนมกวน ทุเรียนกวน สับปะรดกวน.

กำทวน

หมายถึงว. สนั่น, หวั่นไหว, ก้อง, เช่น เสียงมฤคคชสีหไกรสร สีหนาทกำธร กำทวนข้างป่าหิมพานต์. (สมุทรโฆษ).

ขลวน

หมายถึง[ขฺลวน] น. ตัว. (ข. ขฺลวน ว่า ตัว, ตน).

คระหวน

หมายถึง[คฺระ-] ก. หวนนึก.

ฉนวน

หมายถึง[ฉะหฺนวน] น. ดินแดนที่มีทางออกทะเลหรือที่ทำให้ดินแดนถูกแยกออกเป็น ๒ ฟาก. (อ. corridor).

ชนวน

หมายถึง[ชะ-] ดู ฉนวน ๔.

ช่อลำดวน

หมายถึงดู สำลี ๓.

ดินร่วน

หมายถึงน. ดินที่มีเนื้อดินเป็นดินเหนียวปนทรายกับขุยอินทรีย์ประกอบกัน มีสภาพซุย.

เดินขบวน

หมายถึงก. ยกกันไปเป็นหมู่เป็นพวกเพื่อร้องเรียนเป็นต้น.

ตระเวน

หมายถึง[ตฺระ-] ก. ไปทั่ว ๆ รอบบริเวณ เช่น ตระเวนป่า พาตระเวนไปทั้งวัน, เที่ยวตรวจตรา เช่น พลตระเวน, พาไปทั่ว ๆ เพื่อประจาน ในความว่า นำนักโทษตระเวนไปทั่วเมือง, ใช้ว่า กระเวน ตะเวน หรือ ทะเวน ก็มี.

ตีรวน

หมายถึงก. แสดงกิริยาหรือวาจาชวนวิวาท, รวน ก็ว่า.

ตีอวน

หมายถึงก. จับปลาด้วยอวน.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ