ตัวกรองผลการค้นหา
เด็กแดง
หมายถึงน. เด็กที่ออกใหม่ ๆ.
แดง
หมายถึงว. สีอย่างสีเลือดหรือสีชาด, ใช้ประกอบสิ่งต่าง ๆ บางอย่างโดยอนุโลมตามลักษณะสี เป็นชื่อเรียกเฉพาะ เช่น มดแดง ผ้าแดง. ก. ลักษณะที่ความลับซึ่งปกปิดไว้ได้ปรากฏออกมา เช่น เรื่องนี้แดงออกมาแล้ว. (ปาก) น. สตางค์ เช่น ไม่มีสักแดงเดียว. (ตัดมาจาก สตางค์แดง).
ป่าแดง
หมายถึงน. ป่าที่มีใบไม้ร่วงตามฤดูกาล เช่น ป่าเต็ง ป่ารัง.
มดแดงเฝ้ามะม่วง
หมายถึง(สำ) น. ชายที่ปองรักหญิงบ้านใกล้หรือที่อยู่ใกล้กัน และคอยกีดกันไม่ให้ชายอื่นมารัก, มดแดงแฝงพวงมะม่วง ก็ว่า.
มะคังแดง
หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นขนาดกลางชนิด Gardenia erythroclada Kurz ในวงศ์ Rubiaceae ลำต้นมีหนาม เปลือกสีแดง ใช้ทำยาได้.
ลงแดง
หมายถึงก. ท้องเดินและถ่ายเป็นเลือดออกมามาก (มักใช้แก่คนอดฝิ่น).
ลูกเด็กเล็กแดง,ลูกเล็กเด็กแดง
หมายถึงน. เด็กเล็ก ๆ หลายคน.
สำแดง
หมายถึงคำกล่าวประกอบชื่อผู้อื่นซึ่งปรากฏอยู่เฉพาะหน้า, เป็นสำนวนแปลบาลีเก่า ใช้ในที่ซึ่งพระพุทธเจ้าตรัสกับพระสาวก เช่น สำแดงอานนท์.
เสน่ห์จันทร์แดง
หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Homalomena rubescens Kunth ในวงศ์ Araceae เหง้ามีกลิ่นหอมใช้ทำยาได้, ว่านเสน่ห์จันทร์แดง ก็เรียก.
หน้าแดง
หมายถึงน. หน้าเต็มไปด้วยเลือดฝาดเพราะความกระดากอายหรือโกรธเป็นต้น.
อ้อยแดง
หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Saccharum sinense Roxb. ในวงศ์ Gramineae เปลือกลำต้นและใบสีม่วงแดง ใช้ทำยาได้.
อินเดียนแดง
หมายถึงน. ชนชาวพื้นเมืองดั้งเดิมพวกหนึ่งในทวีปอเมริกา.