ตัวกรองผลการค้นหา
บังไพร
หมายถึงก. เสกกิ่งไม้ถือบังตัวให้สัตว์เห็นเป็นป่าไม่เห็นตัวคน ใช้ในการคล้องช้างเป็นต้น.
บ่าวไพร่
หมายถึงน. ข้าทาสบริวาร.
พูดไปสองไพเบี้ย นิ่งเสียตำลึงทอง
หมายถึง(สำ) ก. พูดไปไม่มีประโยชน์ นิ่งเสียดีกว่า.
ไพรชน
หมายถึง[ไพฺร-] (แบบ) น. ไพชน.
ไพรที
หมายถึง[ไพฺร-] (แบบ) น. ไพที.
ไพร่ฟ้า
หมายถึงน. ข้าแผ่นดิน, ราษฎร.
ไพร่หลวง
หมายถึง(โบ) น. พลที่เข้าประจำการแล้ว.
ไพศาขบุรณมี
หมายถึง[ไพสาขะบุระนะมี] น. วันเพ็ญเดือน ๖. (ส.; ป. วิสาขปุณฺณมี).
ไพสพ
หมายถึงน. ชื่อเทพธิดาประจำข้าว, เจ้าแม่แห่งข้าว, โพสพ ก็ใช้; วัวที่ใช้ในพิธีแรกนา.
ไพสิฐ
หมายถึงว. ประเสริฐ, วิเศษ. (ป. วิสิฏฺ; ส. วิศิษฺฏ).
ไพหาร
หมายถึงน. วิหาร. (ป., ส. วิหาร).
รำไพ
หมายถึงดู รวิ.