ตัวกรองผลการค้นหา
เลือดดำ
หมายถึงน. เลือดที่เม็ดเลือดแดงมีออกซิเจนน้อยหรือขาดออกซิเจน มีสีแดงคล้ำ.
อุจเฉท,อุจเฉท-
หมายถึง[อุดเฉด, อุดเฉทะ-] ก. ขาดสิ้น, สูญ. (ป., ส.).
หนับ
หมายถึงว. มาก เช่น เหนียวหนับ, มีเสียงดังอย่างดึงของเหนียวจนขาดหรือปล่อย เช่น ดึงหนังสติ๊กดังหนับ.
ตะกรุมตะกราม
หมายถึง[-กฺรุม-กฺราม] ก. กิริยาที่ทำไปอย่างผลีผลาม ขาดการพินิจพิจารณาเนื่องในการบริโภคเป็นต้น.
วัวสันหลังหวะ
หมายถึงน. คนที่มีความผิดติดตัวทำให้คอยหวาดระแวง, วัวสันหลังขาด ก็ว่า.
ปากฉลาม,ปากช้าง
หมายถึงน. รูปบาดแผลหรือรอยผ้าขาดเป็นรูปสามเหลี่ยมแบะออกอย่างปากปลาฉลามหรือปากช้าง.
หูแตก
หมายถึงน. แก้วหูแตก, เยื่อในหูสำหรับรับเสียงฉีกขาด, โดยปริยายหมายความว่า มีเสียงดังมาก แต่ก็ไม่ได้ยินราวกับแก้วหูฉีกขาด เช่น หูแตกหรืออย่างไร ตะโกนเรียกเท่าไร ๆ จึงไม่ได้ยิน.
ผึง
หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้น เช่น เชือกขาดดังผึง; อาการที่เป็นไปอย่างรวดเร็วทันทีทันใด เช่น ขาดผึง ดีดผึง; ใช้ประกอบคำ แห้ง ว่า แห้งผึง หมายความว่า แห้งสนิท เช่น ปลักควายแห้งผึง.
เกินเลย
หมายถึงก. แสดงกิริยาวาจาต่อผู้อื่นโดยขาดสัมมาคารวะ, เหลื่อมลํ้าทางจำนวน.
โล่งโถง
หมายถึงว. เปิดว่างตลอด ขาดสิ่งที่ควรมี เช่น ห้องโล่งโถง คือ ห้องที่ควรจะมีฝากั้น แต่ไม่มี.
ลืมตัว
หมายถึงก. ขาดสติไปชั่วคราว, เผลอตัวไปชั่วคราว, เช่น เวลาโกรธเขาลืมตัวไม่กลัวตาย; ลืมตน, ขาดความระลึกถึงฐานะเดิมของตน, เช่น เมื่อเป็นใหญ่เป็นโตขึ้นมา มีคนประจบสอพลอมาก ทำให้เขาลืมตัว.
กินตัว
หมายถึงก. ผุหรือขาดกร่อนไปเองอย่างผ้าขนสัตว์; ริบสิ่งที่นำมาพนันขันต่อกันจากผู้แพ้.