ค้นเจอ 5,779 รายการ

กระตราก

หมายถึงก. ล่ามโซ่, ทุกข์ทรมานในคุก. (ปาเลกัว).

กระจังหลังเบี้ย

หมายถึงน. ใบไม้เล็ก ๆ เป็นหยัก ๆ. (ปาเลกัว).

ประ

หมายถึง[ปฺระ] ก. ทำให้เป็นจุด ๆ เช่น ประไข่ปลา, ทำให้เป็นจุด ๆ หรือเม็ด ๆ ทั่วไปอย่างประแป้ง.

ปริ

หมายถึง[ปฺริ] ก. แย้ม, ผลิ, แตกแต่น้อย.

ประ

หมายถึง[ปฺระ] ดู กระ ๓.

ปราโมทย์

หมายถึง[ปฺราโมด] น. ความบันเทิงใจ, ความปลื้มใจ, ปราโมช ก็ใช้. (ส. ปฺรโมทฺย; ป. ปาโมชฺช).

ปาริฉัตร,ปาริชาต

หมายถึงน. ต้นไม้สวรรค์ในสวนพระอินทร์, ต้นทองหลาง. (ป. ปาริจฺฉตฺต, ปาริชาต; ส. ปาริชาต).

ปราโมช

หมายถึง[ปฺราโมด] น. ความบันเทิงใจ, ความปลื้มใจ, ปราโมทย์ ก็ใช้. (ป. ปาโมชฺช; ส. ปฺรโมทฺย).

ประ

หมายถึง[ปฺระ] ก. ปะทะ เช่น ประหมัด, กระทบ, ระ, เช่น ผมประบ่า.

ประสันนาการ

หมายถึงน. อาการเลื่อมใส. (ป. ปสนฺนาการ).

สูป,สูป-,สูปะ

หมายถึง[สูปะ-] น. ของกินที่เป็นนํ้า, แกง, ของต้มที่เป็นนํ้า, มักใช้เข้าคู่กับคำ พยัญชนะ เป็น สูปพยัญชนะ หมายความว่า กับข้าว. (ป., ส.).

บาดาล

หมายถึงน. พื้นที่ใต้ระดับผิวดินลงไป, เรียกนํ้าที่สูบจากใต้ดินที่ลึกไม่ตํ่ากว่า ๑๐ เมตรว่า นํ้าบาดาล; นาคพิภพ เป็นที่อยู่ของนาค. (ป. ปาตาล).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ