ค้นเจอ 2,379 รายการ

มัคคุเทศก์

หมายถึงน. ผู้นำทาง, ผู้ชี้ทาง, ผู้บอกทาง; ผู้นำเที่ยว. (ป. มคฺค + อุทฺเทสก).

วสี

หมายถึงน. ผู้ชำนะตนเอง, ผู้สำรวมอินทรีย์, ผู้ตัดกิเลสได้ดังใจ; ผู้ชำนาญ. (ป.).

จ้าง

หมายถึงก. ให้ทำงานหรือทำของโดยให้ค่าตอบแทน, ผู้ให้ทำงานเรียก นายจ้าง หรือผู้ว่าจ้าง, ผู้รับทำงานเรียก ลูกจ้าง หรือ ผู้รับจ้าง, ผู้ให้ทำของเรียก ผู้ว่าจ้าง, ผู้รับทำของเรียก ผู้รับจ้าง.

ออก

หมายถึง(โบ) น. คำนำหน้าบรรดาศักดิ์ เช่น ออกพระ ออกหลวง ออกขุน; (ถิ่น) เรียกพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดว่า พ่อออก แม่ออก; เรียกเมืองที่สวามิภักดิ์ว่า เมืองออก.

พฤฒาจารย์

หมายถึงน. อาจารย์ผู้เฒ่า, พราหมณ์ผู้เฒ่า.

ผู้วิเศษ

หมายถึงน. ผู้มีอิทธิฤทธิ์, ผู้รอบรู้เวทมนตร์คาถาอาคม.

วินิปาติก

หมายถึงน. ผู้ตกอยู่ในอบาย, ผู้ถูกทรมาน. (ป.).

พัฒนากร

หมายถึงน. ผู้ทำความเจริญ, ผู้ทำการพัฒนา.

ภาคี

หมายถึงน. ผู้มีส่วน, ผู้เป็นฝ่าย. (ป.; ส. ภาคินฺ).

วิทิต

หมายถึงน. ผู้คงแก่เรียน, ผู้รู้. (ป., ส.).

วัตตา

หมายถึงน. ผู้กล่าว, ผู้พูด. (ป.; ส. วกฺตฺฤ).

อันตคู

หมายถึงน. ผู้ถึงที่สุด, ผู้ชำนะความทุกข์. (ป.).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ