ค้นเจอ 687 รายการ

สาลู

หมายถึงน. ผ้าขาวเนื้อบางละเอียด, ในปัจจุบันอนุโลม เรียกผ้าขาวบางเนื้อนุ่ม มักใช้ทำเป็นผ้าอ้อม ว่า ผ้าสาลู ด้วย.

ไตรย

หมายถึง[ไตฺร] (โบ) ว. ไตร เช่น ไตรยตรึงษ์ ไตรยปิฎก ไตรยโลก. (ยวนพ่าย).

กาสาวพัสตร์

หมายถึงน. ผ้าย้อมฝาด คือผ้าเหลืองพระ. (ป. กาสาว + ส. วสฺตร = ผ้า).

จำนำพรรษา

หมายถึงว. เรียกผ้าที่ถวายแก่พระสงฆ์ที่อยู่จำพรรษาในวัดนั้น ๆ ว่า ผ้าจำนำพรรษา.

รชกะ

หมายถึง[ระชะกะ] น. คนย้อมผ้า, คนซักผ้า. (ป., ส.).

เวฐน์

หมายถึงน. ผ้าโพก, ผ้าพันศีรษะ. (ป. เวน; ส. เวษฺฏน).

กระพั่น

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. เครื่องไม้ในจำพวกเครื่องทอผ้า สำหรับม้วนผ้า.

ขนหนู

หมายถึงน. เรียกผ้าที่มีลักษณะเป็นขนขดใช้ห่มหรือเช็ดตัวเป็นต้นว่า ผ้าขนหนู.

วาสะ

หมายถึงน. ผ้า, เครื่องนุ่งห่ม. (ป., ส.).

อึน

หมายถึงว. แห้งไม่สนิท เช่น ผ้ายังอึน ๆ อยู่.

ห่ม

หมายถึงก. ใช้ผ้าเป็นต้นคลุมหรือพันสิ่งใดสิ่งหนึ่งทั้งหมดหรือเพียงบางส่วน เช่น ห่มผ้า ห่มสไบ เอาผ้าไปห่มต้นโพธิ์.

ห่มดอง

หมายถึงน. เรียกวิธีห่มผ้าของพระภิกษุสามเณรอย่างหนึ่งโดยห่มเฉวียงบ่าและมีผ้ารัดอก.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ