ผลการค้นหา

ค้นเจอ 92 รายการ

พากย์

หมายถึงก. พูดแทนผู้แสดงหรือตามบทบาทของผู้แสดงโขน หนัง หรือภาพยนตร์ เป็นต้น เช่น พากย์โขน พากย์หนังตะลุง พากย์หนังใหญ่ พากย์ภาพยนตร์, บรรยายถ่ายทอดในการแข่งขันกีฬาหรือการแสดงบางอย่าง เช่น พากย์มวย พากย์ฟุตบอล, กล่าวเรื่องราวเป็นทำนองเมื่อเวลาแสดงโขนเล่นหนัง. น. คำพูด, ภาษา; คำกล่าวเรื่องราวเป็นทำนองเมื่อเวลาแสดงโขนหรือหนังใหญ่เป็นต้น, บทพากย์ ก็ว่า. (ป., ส. วากฺย).

พาชี

หมายถึงน. ม้า. (ป.; ส. วาชี).

พาณ,พาณ-

หมายถึง[พาน, พานนะ-] น. ลูกธนู, ลูกปืน. (ป.; ส. วาณ).

พาณิช

หมายถึงน. พ่อค้า. (ส., ป. วาณิช).

พาณิชย,พาณิชย-,พาณิชย์

หมายถึง[พานิดชะยะ-, พานิด] น. การค้าขาย; ชื่อกระทรวงที่มีอำนาจหน้าที่เกี่ยวกับการพาณิชย์ และกิจการทางเศรษฐกิจที่เกี่ยวเนื่องกับการพาณิชย์รวมตลอดทั้งการซื้อขายและแลกเปลี่ยนสินค้า การควบคุมและส่งเสริมเกี่ยวกับกิจการค้าและการประกันภัย. (ส. วาณิชฺย; ป. วาณิชฺช).

พาณิชยศาสตร์

หมายถึงน. วิชาว่าด้วยการค้า.

พาน

หมายถึงน. ตอน, บั้น, (ใช้แก่สิ่งของบางชนิด) เช่น พานท้ายปืน พานท้ายเรือ.

พายเรือคนละที

หมายถึง(สำ) ก. ทำงานไม่ประสานกัน.

พายัพ

หมายถึงว. ตะวันตกเฉียงเหนือ. (ส. วายวฺย ว่า ของวายุ).

พายุ

หมายถึงน. ลมแรง. (ป., ส. วายุ ว่า ลม).

พายุฝุ่น

หมายถึงน. พายุที่เกิดเนื่องจากแผ่นดินร้อนจัด กระแสอากาศยกตัวขึ้นสู่เบื้องบน มวลอากาศที่อยู่ข้างเคียงจึงเคลื่อนตัวเข้ามาแทนที่ มักเกิดในบริเวณที่เป็นทะเลทรายในฤดูร้อน.

พาโล

หมายถึงก. แสร้งพูดใส่ความไม่จริงให้คนอื่น, กล่าวหาความ, บางทีก็ใช้มีสร้อยว่า พาโลโสเก หรือ พาโลโฉเก. (ป., ส. พาล).

คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด