ตัวกรองผลการค้นหา
อ้อน
หมายถึงก. พรํ่าร้องขอ, ร้องสำออย, อาการร้องไห้อย่างเด็กอ่อน.
แป้งฝุ่น
หมายถึงน. แป้งเป็นผงละเอียด ใช้ผัดหน้าหรือทาตัว.
หมากหน้าหวาน,หมากหน้าอ่อน
หมายถึงน. ผลหมากอ่อน เมื่อผ่าสดจะเห็นว่าเนื้อมีสีเหลืองซีดหรือเกือบขาว มีวุ้นสีขุ่น ๆ อยู่ตรงกลางมาก มีลายเส้นในเนื้อน้อย รสไม่ฝาด.
ชมพู
หมายถึงว. สีแดงอ่อน, สีแดงเจือขาว.
ตั้งท้อง
หมายถึงว. เรียกข้าวที่มีรวงอ่อน ๆ ว่า ข้าวตั้งท้อง.
ลิ้นไก่
หมายถึงน. ติ่งบนเพดานอ่อนที่ยื่นลงมาในช่องปาก.
อุย
หมายถึงน. ลักษณะของขนอ่อนหรือขนเพิ่งแรกขึ้น เรียกว่า ขนอุย.
ปูนผิว
หมายถึงน. ปูนขาวอย่างละเอียดใช้ฉาบทาพื้นนอกให้ขาวเป็นนวล.
พรรณนาโวหาร
หมายถึงน. สำนวนเขียนที่กล่าวเป็นเรื่องราวอย่างละเอียดเพื่อให้ผู้อ่านนึกเห็นเป็นภาพ.
เอ็มบริโอ
หมายถึง[-บฺริ-] น. ตัวอ่อนของสัตว์หรือต้นอ่อนของพืชที่ยังไม่เจริญเติบโตจนถึงขั้นที่มีอวัยวะครบบริบูรณ์. (อ. embryo).
ระบัด
หมายถึงก. ลัด, ผลิ, แตกใบอ่อน, เช่น ไม้ระบัดใบ. ว. เพิ่งลัด, เพิ่งผลิ, อ่อน, เช่น หญ้าระบัด.
พริกดอง
หมายถึงน. พริกหั่นหรือตำละเอียดแช่ในนํ้าส้มใช้เป็นเครื่องปรุงรสอาหาร, พริกนํ้าส้ม ก็เรียก.