ตัวกรองผลการค้นหา
ใจบาป,ใจบาปหยาบช้า
หมายถึงว. มีใจฝักใฝ่ในทางชั่วร้าย.
อามัย
หมายถึงน. ความป่วยไข้, โรค, ความไม่สบาย, ตรงข้ามกับ อนามัย คือ ความสบาย ความไม่มีโรค. (ป., ส.).
ใจสูง
หมายถึงว. มีใจที่อบรมมาดี, มีใจใฝ่ในทางดี.
ว้า
หมายถึงว. ว่าง, เปลี่ยวใจ, เปล่าใจ, ใจหาย.
หฤทัยพันธน์
หมายถึงว. ผูกใจ, ชวนใจ, จับใจ. (ส.).
อุ่นใจ
หมายถึงว. มีความรู้สึกสบายใจขึ้น, มีความมั่นใจ, ไม่มีกังวล, เช่น มีเงินมากอยู่ในกระเป๋าทำให้อุ่นใจ.
ข่อน
หมายถึงว. ปั่นป่วน, ไม่สบายใจ, โดยมากใช้เป็นคำคู่ เช่น อกใจมันให้ข่อน ๆ จะนั่งนอนก็ไม่หลับสนิท. (ม. ร่ายยาว ทานกัณฑ์).
ใจเหี่ยวแห้ง
หมายถึงว. มีใจไม่สดชื่น.
พระทัย
หมายถึง(ราชา) น. ใจ.
ร่วมมือ
หมายถึงก. พร้อมใจช่วยกัน.
ขวยใจ
หมายถึงก. กระดากใจ.
แด
หมายถึง(กลอน) น. ใจ.