ตัวกรองผลการค้นหา
ระโยงระยาง
หมายถึงน. สายที่โยงหรือผูกไว้ระเกะระกะ เช่น สายไฟระโยงระยางเต็มไปหมดน่ากลัวอันตราย.
อาม,อาม,อ่าม
หมายถึงว. ไม่ เช่น เลี้ยงลาอามสาย, หนึ่งจงเลี้ยงม่ามอ่ามสาย. (ไตรภูมิ). (ไทยใหญ่ อํ่า ว่า ไม่).
ระโยง
หมายถึงน. สายโยงเสากระโดงเรือ.
สายอากาศ
หมายถึงน. สายลวดที่ขึงไว้เพื่อส่งหรือรับคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า.
สายเอก
หมายถึงน. สายสมอเรือสำเภา ทำด้วยเชือกเหนียวกว่าเชือกอื่น สำหรับลงสมอเมื่อพายุแรง; เรียกสายเครื่องดนตรีที่เป็นเสียงสูงว่า สายเอก, ส่วนสายที่มีเสียงรองลงมาเรียกว่า สายทุ้ม.
ขึ้นสาย
หมายถึงก. เทียบเสียงเครื่องดนตรีที่มีสาย.
ขนัด
หมายถึง[ขะหฺนัด] น. แถว, แนว, เช่น เรือแล่นเป็นขนัด; ลักษณนามใช้เรียกสวนที่มีคันดินกั้นเป็นตอน ๆ เช่น สวนขนัดหนึ่ง สวน ๒ ขนัด. ว. แออัด ในคำว่า แน่นขนัด.
รกเรื้อ
หมายถึงว. รกมาก เช่น สวนรกเรื้อไม่ได้ดูแลเสียนาน.
สรวล
หมายถึง[สวน] ก. หัวเราะ, ราชาศัพท์ใช้ว่า ทรงพระสรวล.
ชิยา
หมายถึงน. สายธนู. (ป.; ส. ชฺยา).
เรี่ยว
หมายถึงน. แรง, กำลัง; เรียกสายนํ้าที่ไหลเชี่ยวแรง.
อุทกธาร,อุทกธารา
หมายถึงน. สายนํ้า, ท่อนํ้า. (ป., ส.).