ตัวกรองผลการค้นหา
ตอก
หมายถึงก. แตก. น. เรียกข้าวเปลือกข้าวเจ้าที่เอามาคั่วให้แตกบานเป็นดอกว่า ข้าวตอก.
ตะเกียง
หมายถึงน. หน่อสับปะรดที่แตกออกจากโคนขั้วของผล, หน่อกล้วยไม้ประเภทหวายที่แตกออกจากข้อ.
กระเจิดกระเจิง
หมายถึงว. แตกหมู่เพ่นพ่านไป, เตลิดไป, เช่น กองทัพข้าศึกถูกตีแตกกระเจิดกระเจิงไป. (ดู กระเจอะกระเจิง).
ทรวง
หมายถึง[ซวง] น. อก, ใจ, มักใช้เข้าคู่กับคำ อก เป็น ทรวงอก, โดยมากใช้ในบทกลอน, ที่ใช้เป็นสามัญก็มีบ้าง เช่น เย็นทรวง. (ข. ทฺรูง).
นุ่งกระโจมอก
หมายถึงก. นุ่งผ้าถุงสูงปิดอก.
เอาหัวเป็นประกัน
หมายถึง(สำ) ก. รับรองด้วยความมั่นอกมั่นใจ.
เงินกู้
หมายถึงน. เงินที่ยืมโดยมีดอกเบี้ย.
เตลิด
หมายถึง[ตะเหฺลิด] ก. กระเจิดกระเจิง, แตกเพ่นพ่านไป, เพริด.
แตกระแหง
หมายถึงก. แตกเป็นร่อง ๆ เช่น ดินแตกระแหง.
ภัญชะ
หมายถึงก. ทำให้แตก, หัก. (ป., ส.).
ยุให้รำตำให้รั่ว
หมายถึง(สำ) ก. ยุให้แตกกัน, ยุให้ผิดใจกัน.
ขวัญแขวน
หมายถึงก. ขวัญไปค้างอยู่ที่อื่น หมายความว่า ตกใจ, มักใช้เข้าคู่กับคำ อกสั่น เป็น อกสั่นขวัญแขวน.