ตัวกรองผลการค้นหา
อีเหละเขละขละ,อีเหละเขะขะ
หมายถึง[-เหฺละเขฺละขฺละ, -เหฺละ-] ว. เกะกะ, เกลื่อนกลาด.
อี๋
หมายถึงว. คำใช้ขยายกริยา คราง ในคำว่า ครางอี๋.
อี๋,อี๋,อี๋อ๋อ
หมายถึงก. กิริยาที่แสดงอาการเอาอกเอาใจหรือประจบประแจงเป็นต้น.
อีก๋อย
หมายถึงน. ชื่อนกในวงศ์ Scolopacidae ตัวสีนํ้าตาลเทาลายดำ ปากยาวโค้งปลายแหลม ขายาว หากินเป็นฝูงตามชายหาด มีหลายชนิด เช่น อีก๋อยใหญ่ (Numenius arquata) อีก๋อยเล็ก (N. phaeopus), ก๋อย ก็เรียก.
อีแก้
หมายถึงน. เบี้ยอีแก้. (ดู เบี้ยแก้).
อีโก้ง
หมายถึงน. ชื่อนกชนิด Porphyrio porphyrio ในวงศ์ Rallidae ลำตัวสีม่วงเหลือบนํ้าเงิน ปากหนาสีแดง ใต้หางสีขาว ขาและนิ้วยาว วิ่งหากินบนพืชที่ลอยอยู่ในนํ้า กินพืชและสัตว์เล็ก ๆ.
อีโต้
หมายถึงน. มีดโต้. (ดู โต้ ๑).
อีนูน
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ชื่อไม้เถามีหัวชนิด Adenia pierrei Gagnep. และชนิด A. viridiflora Craib ในวงศ์ Passifloraceae ขึ้นปกคลุมต้นไม้ตามป่าทั่วไป ทุกส่วนเป็นพิษ ยอดอ่อนดองแล้วกินได้, นางนูน หรือ ผักสาบ ก็เรียก.
อีแปะ
หมายถึงน. เงินปลีกโบราณ, กะแปะ ก็เรียก.
อีโปง,อีโปง,อีโปงครอบ
หมายถึงน. เครื่องเล่นการพนันอย่างหนึ่ง ใช้ถ้วยครอบเบี้ยซึ่งเรียกว่า ลูกอีโปง ลักษณะเป็นลูกบาศก์ หน้าทั้ง ๖ ด้านมีภาพนํ้าเต้า ปู ปลา กุ้ง เสือ ไก่ ให้ลูกค้าแทง ถ้าแทงถูกเจ้ามือใช้ ๓ ต่อ.
อีเพา
หมายถึงน. ชื่อนกชนิดหนึ่ง, นกกระถั่ว หรือ โชโหว ก็เรียก. (พจน. ๒๔๙๓).
อีลุ้ม
หมายถึงน. ชื่อว่าวชนิดหนึ่งคล้ายว่าวปักเป้าแต่ไม่มีหาง.