ตัวกรองผลการค้นหา
เขย่งเก็งกอย
หมายถึงก. กระโดดตีนเดียว. น. ชื่อการเล่นของเด็กอย่างหนึ่ง.
เผลาะแผละ
หมายถึง[-แผฺละ] น. ลูกโป่งแก้วที่เด็กเป่าเล่น.
วัยจูง
หมายถึงน. วัยของเด็กระหว่างวัยแล่นกับวัยอุ้ม.
ขี้เทา
หมายถึงน. ขี้ที่ค้างอยู่ในลำไส้เด็กที่คลอดใหม่.
ร้องเรือ
หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) ก. ขับหรือกล่อมเพลงให้เด็กฟัง. น. เรียกเพลงกล่อมเด็กว่า เพลงร้องเรือ.
ซ่อนหา
หมายถึงน. การเล่นชนิดหนึ่งของเด็ก ฝ่ายหนึ่งซ่อนฝ่ายหนึ่งหา.
ประจิ้มประเจ๋อ
หมายถึงว. พูดจาและแสดงกิริยาเสนอหน้าอย่างเด็ก.
หางจิ้งเหลน
หมายถึง[-เหฺลน] น. ผมของเด็กที่เอาไว้ที่ท้ายทอยเล็กกว่าผมเปีย.
กระจองอแง
หมายถึงว. เสียงเด็กที่ร้องไห้ ก่อให้เกิดความรำคาญ, ใช้เรียกลูกเด็กเล็กแดงหรือที่ยังต้องอุ้มต้องจูงอยู่ว่า ลูกกระจองอแง.
กำลังกินกำลังนอน
หมายถึง(สำ) ว. อยู่ในวัยกินวัยนอน เช่น เด็กกำลังกินกำลังนอน.
ผ้าอ้อม
หมายถึงน. ท่อนผ้าสำหรับปูให้เด็กนอนในเบาะ.
ร้องงอแง
หมายถึงก. ร้องอ้อน (ใช้แก่เด็กเล็ก ๆ).