ตัวกรองผลการค้นหา
กังหันใบพัด
หมายถึงน. เครื่องยนต์ซึ่งใช้กังหันขับใบพัด.
เพ้ย
หมายถึงว. คำขับไล่ที่เปล่งเสียงแรง ๆ ให้สัตว์เช่นไก่หนีไป; คำรับในเวลาพากย์โขน คนรับร้องเพ้ย. ก. ตะเพิด เช่น ถูกเพ้ย.
พยชะ
หมายถึง[พะยดชะ] ก. ขับ, ขี่; พัด. (ส. วฺยช).
บัพพาช
หมายถึง[บับพาด] (แบบ) ก. ขับไล่ เช่น พระสญชัยยินราษฎร์ แกล้งบัพพาชกูไกล. (ม. คำหลวง วนปเวสน์). (ป. ปพฺพาช).
ได้ที
หมายถึงก. เป็นต่อ, ได้โอกาส, ได้ช่อง, ได้เปรียบ, เช่น ได้ทีขี่แพะไล่.
เสภารำ
หมายถึงน. เสภาทรงเครื่องที่มีตัวละครออกมารำประกอบการขับ.
กินทาง
หมายถึงว. ลํ้าทาง (ใช้แก่ยวดยาน) เช่น ขับรถกินทาง.
ตี่ป้าบ
หมายถึงน. ชื่อการเล่นตี่ชนิดหนึ่งใช้มือตบหลังเมื่อไล่ทัน.
ฮึย,ฮึย ๆ
หมายถึงอ. เสียงร้องไล่หรือกระตุ้นเพื่อเร่งวัวควายให้เดินหรือวิ่ง.
ปาดหน้า
หมายถึงก. แซงตัดหน้า ในคำว่า ขับรถปาดหน้า.
กระชิด
หมายถึงว. ชิดทีเดียว เช่น ว่องไวไล่กระชิดติดพัน. (รามเกียรติ์ ร. ๒).
ร้องเพลง
หมายถึงก. ขับลำเป็นทำนองต่าง ๆ, บางทีก็ใช้ว่า ร้อง คำเดียว.