ค้นเจอ 337 รายการ

คออ่อนคอพับ

หมายถึงว. อาการที่คอเอียงไปมาเพราะเมา ง่วง หรือเหนื่อย เป็นต้น.

แตร

หมายถึง[แตฺร] น. เครื่องดนตรีในจำพวกเครื่องเป่า ทำด้วยโลหะ มีปากบาน.

ผิวปาก

หมายถึงก. ห่อริมฝีปากให้แคบพอ แล้วเป่าลมออกให้เกิดเสียงตามที่ต้องการ.

คนโท

หมายถึง[คน-] น. กุณโฑ, หม้อนํ้ารูปต่าง ๆ คอยาว.

คอบัว

หมายถึงน. ปกเสื้อแบบติดคอ ปลายปกมน

ทศกัณฐ์

หมายถึงน. “ผู้มีสิบคอ” คือ ท้าวราพณ์ในเรื่องรามเกียรติ์.

เรไร

หมายถึงน. เครื่องดนตรีชนิดหนึ่งทำด้วยไม้ซางอันเดียว มีเต้าสำหรับเป่า.

แตรเดี่ยว

หมายถึงน. แตรที่ใช้เป่าเป็นสัญญาณในเวลานอน เวลาปลุก เป็นต้น.

เปียว

หมายถึง(โบ) ก. เป่า เช่น เปียวปี่แก้วเคนผสาร. (ม. คำหลวง มหาราช).

คัณฑมาลา

หมายถึง[คันทะ-] น. ชื่อฝีชนิดหนึ่งที่ขึ้นเป็นแถวตามคอ. (ส.).

ตุริยางค์

หมายถึงน. ส่วนของเครื่องดีดสีตีเป่า หมายความอย่างเดียวกับดุริยะ. (ป. ตุริย + องฺค).

โหวด

หมายถึง[โหฺวด] (ถิ่น-อีสาน) น. เครื่องดนตรีประเภทเป่าชนิดหนึ่งของภาคอีสาน.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ