ตัวกรองผลการค้นหา
มณีราค
หมายถึง[-ราก] น. สีแดงเสน. (ส.).
แจ๊ด
หมายถึง(ปาก) ว. จัด, ยิ่ง, ในคำว่า แดงแจ๊ด.
พรึ่ด
หมายถึงว. ครืด, ดาษไป, เช่น แดงพรึ่ด, พรืด ก็ว่า.
ส่าเลือด
หมายถึงน. เม็ดผื่นที่ขึ้นตามตัวเนื่องจากความผิดปรกติของเลือดประจำเดือน.
ตกหมก
หมายถึงก. อาการที่เลือดระดูเสียที่หมักหมมอยู่ข้างในไหลออกมา.
ยางบอน
หมายถึงน. เรียกเลือดที่ออกซึม ๆ ที่ผิวหนังตรงที่ถูกของมีคม.
กำเดา
หมายถึงน. เลือดที่ออกทางจมูก เรียกว่า เลือดกำเดา. (ข. เกฺดา ว่า ร้อน); แพทย์แผนโบราณเรียกไข้ชนิดหนึ่งที่เกิดจากหวัดว่า ไข้กำเดา.
เสียเลือดเนื้อ,เสียเลือดเสียเนื้อ
หมายถึงก. บาดเจ็บล้มตาย เช่น ในการสู้รบกัน ย่อมเสียเลือดเสียเนื้อเป็นธรรมดา.
ประวาลวรรณ
หมายถึง[ปฺระวาละวัน] ว. สีแดง. (ส.).
ม่าเหมี่ยว
หมายถึงน. ชื่อชมพู่สาแหรกที่ผลสีแดงเข้ม.
ปล่อยปลิง
หมายถึงก. เอาปลิงมาวางไว้ตรงที่ที่ต้องการให้ดูดเลือดเสียออก.
เพทาย
หมายถึงน. พลอยชนิดหนึ่ง สีแดงสลัว ๆ.