ตัวกรองผลการค้นหา
งาน
หมายถึง(วิทยา) น. ผลของแรงที่ทำให้วัตถุเคลื่อนที่ คำนวณได้จากผลคูณของแรงกับระยะทางที่วัตถุเคลื่อนที่.
ลมกระโชก
หมายถึงน. ลมแรงที่เกิดในทันทีทันใดชั่วขณะหนึ่ง, ลมที่พัดแรงเป็นพัก ๆ.
โลหิต
หมายถึงน. เลือด. ว. สีแดง, โรหิต ก็ว่า. (ป., ส.).
กำเดา
หมายถึงน. เลือดที่ออกทางจมูก เรียกว่า เลือดกำเดา. (ข. เกฺดา ว่า ร้อน); แพทย์แผนโบราณเรียกไข้ชนิดหนึ่งที่เกิดจากหวัดว่า ไข้กำเดา.
ป้อแป้
หมายถึงว. อาการที่อ่อนแรงลง, มีกำลังน้อย.
เสียเลือดเนื้อ,เสียเลือดเสียเนื้อ
หมายถึงก. บาดเจ็บล้มตาย เช่น ในการสู้รบกัน ย่อมเสียเลือดเสียเนื้อเป็นธรรมดา.
น้ำพักน้ำแรง
หมายถึงน. แรงที่เกิดจากความมานะพยายามของตนเอง.
ละล้า
หมายถึง(กลอน) ก. ล่า, ช้า, หมดแรง.
จั้ก ๆ
หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงฝนตกแรง.
ถ่ม
หมายถึงก. ทำให้นํ้าลายหรือสิ่งอื่น ๆ ออกจากปากโดยแรง.
เรี่ยว
หมายถึงน. แรง, กำลัง; เรียกสายนํ้าที่ไหลเชี่ยวแรง.
หวด
หมายถึงก. ฟาด, ตีแรง ๆ, โบย.