ค้นเจอ 855 รายการ

ลูกผม

หมายถึงน. ผมอ่อนที่อยู่ตามตีนผมตรงหน้าผากและท้ายทอย.

ลูกผึ้ง

หมายถึงดู รากกล้วย.

ลูกยุ

หมายถึงน. ลมปากที่ยุให้ทำสิ่งใดสิ่งหนึ่ง มักเป็นไปในทางไม่ดี.

ลูกสวน

หมายถึงน. ลูกพลาสติกหรือลูกยางมีลักษณะกลม ๆ ตอนบนแหลมมีรูใส่น้ำยาหรือสบู่สำหรับใช้สวนอุจจาระ.

ลูกหลาน

หมายถึงน. ผู้มีอายุคราวลูกหรือหลานที่เป็นญาติห่าง ๆ หรือที่นับว่าเป็นญาติ เช่น เด็ก ๆ เหล่านี้ล้วนเป็นลูกหลานฉันทั้งนั้น; ผู้สืบเชื้อสาย เช่น สมบัติเก่าลูกหลานเก็บรักษาไว้ได้.

ลูกแอก

หมายถึงน. ไม้ ๒ อันที่สอดทะลุแอกลงไป ใช้กำกับ ๒ ข้างคอวัวหรือควาย.

โฉ่

หมายถึงว. คลุ้ง, ฟุ้ง, (มักใช้แก่กลิ่นที่เน่าเหม็นหรือเรื่องราวที่ไม่ดี) เช่น เหม็นโฉ่.

โฉ

หมายถึงก. ฟุ้งไป (ใช้แก่กลิ่นเหม็น).

พรากลูกนกลูกกา,พรากลูกนกฉกลูกกา

หมายถึง(สำ) ก. ทำให้ลูกพลัดพรากจากพ่อแม่.

กลิ่น

หมายถึง[กฺลิ่น] น. สิ่งที่รู้ได้ด้วยจมูก คือ เหม็น หอม และอื่น ๆ, บางทีใช้หมายความว่า เหม็น เช่น ของสิ่งนั้นมีกลิ่น.

หืน

หมายถึงว. มีกลิ่นเหม็นอย่างกลิ่นนํ้ามันมะพร้าวเป็นต้นที่ทิ้งไว้นาน ๆ.

อี่

หมายถึง(โบ) น. เรียกลูกสาวคนที่ ๒ ว่า ลูกอี่, เรียกลูกสาวคนที่ ๑ ว่า ลูกเอื้อย, คู่กับ คำที่เรียกลูกชายคนที่ ๑ ว่า ลูกอ้าย, เรียกลูกชายคนที่ ๒ ว่า ลูกยี่.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ