ค้นเจอ 283 รายการ

อุปริมปริยาย

หมายถึง[-ปะริยาย] น. เนื้อความอันสูงสุด.

ตึงเปรี๊ยะ

หมายถึงว. ตึงมากจนเกือบจะปริหรือขาด.

บริบวรณ์

หมายถึง[บอริ-บวน] (โบ; กลอน) ก. บริบูรณ์.

บริวรรต

หมายถึง[บอริวัด] ก. ปริวรรต. (ส. ปริวรฺต).

ปริเฉท

หมายถึง[ปะริเฉด] น. บริเฉท. (ป. ปริจฺเฉท).

ฤษยา

หมายถึง[ริดสะหฺยา] (โบ) น. ริษยา.

ปริพาชก

หมายถึง[ปะริ-] น. นักบวชผู้ชายในอินเดีย นอกพระพุทธศาสนา, เพศหญิงใช้ว่า ปริพาชิกา หรือ ปริพาชี. (ป. ปริพฺพาชก).

บริเฉท,บริเฉท-

หมายถึง[บอริเฉด, บอริเฉทะ-, บอริเฉดทะ-] น. การกำหนด; ข้อความที่รวบรวมเอามาจัดเป็นตอน ๆ, ข้อความที่กำหนดไว้เป็นหมวด ๆ. (ป. ปริจฺเฉท).

ลมหอบ

หมายถึงน. ลมพายุที่พัดหอบเอาสิ่งต่าง ๆ ลอยไปได้ไกล ๆ.

วายุ

หมายถึงน. ลม, อากาศ, ลมหายใจ; เทพแห่งลม. (ป., ส.). (ดู พายุ).

บังเกิด

หมายถึงก. เกิด เช่น บังเกิดอุบัติเหตุ บังเกิดลมพายุ, ทำให้เกิด เช่น แม่บังเกิดเกล้า.

ปริทัศน์

หมายถึง[ปะริทัด] น. การวิจารณ์; หนังสือประเภทวารสารที่วิจารณ์ข่าวหรือเรื่องราวต่าง ๆ. (ส. ปริ + ทรฺศน).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ