ค้นเจอ 5,976 รายการ

กรินี

หมายถึง[กะ-] ดู กริณี.

นัดหมาย

หมายถึงก. กำหนดและกะกันไว้.

กบี่

หมายถึง[กะ-] น. ลิง, นิยมเขียนเป็น กระบี่. (ป., ส. กปิ).

ยกนะ

หมายถึง[ยะกะนะ] น. ตับ. (ป.; ส. ยกนฺ, ยกฺฤต).

ปีฐะ,ปีฐกะ

หมายถึง[-ถะกะ] น. ตั่ง, ที่นั่ง, เก้าอี้, ม้า. (ป., ส.).

วิกสิต

หมายถึง[วิกะสิด] ก. บาน, แย้ม. (ป., ส.).

วรรธกะ

หมายถึง[วัดทะกะ] น. ผู้เจริญ. (ส. วรฺธก ว่า ผู้ทำให้เจริญ; ป. วฑฺฒก).

หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๒๗ เป็นพวกอักษรกลาง เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น บาป เนปจูน, ตัว ป ที่ขึ้นต้นของคำหรือพยางค์ในภาษาบาลีและสันสกฤตมักแผลงมาเป็นตัว บ ในภาษาไทย เช่น ปท ปิตา เป็น บท บิดา.

ปัจเจก,ปัจเจก-

หมายถึง[ปัดเจก, ปัดเจกะ-, ปัดเจกกะ-] (แบบ) ว. เฉพาะตัว, เฉพาะบุคคล, เช่น ปัจเจกชน. (ป.).

กริณี,กรินี

หมายถึง[กะ-] (แบบ) น. ช้างพัง, ใช้ว่า กิริณี หรือ กิรินี ก็มี. (ส. กริณี; ป. กรินี).

ครุก,ครุก-

หมายถึง[คะรุกะ-] (แบบ) ว. หนัก เช่น ครุกาบัติ ว่า อาบัติหนัก. (ป.).

กฏุก-

หมายถึง[กะตุกะ-] ว. เผ็ด, เผ็ดร้อน, เช่น ตรีกฏุก หมายถึงเครื่องยาที่เผ็ดร้อนรวม ๓ อย่าง คือ พริกไทย ดีปลี ขิงแห้ง. (ป.).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ