ค้นเจอ 482 รายการ

สะเทิ้น,สะเทิ้นอาย

หมายถึงก. แสดงกิริยาวาจาอย่างขัด ๆ เขิน ๆ เพราะรู้สึกขวยอาย (มักใช้แก่หญิงสาว) เช่น หญิงสาวพอมีผู้ชายชมว่าสวยก็รู้สึกสะเทิ้น หญิงสาวพอมีชายหนุ่มมาจ้องมองก็สะเทิ้นอาย.

สั่นเทิ้ม

หมายถึงก. สั่นไปทั้งตัว.

สำมะเลเทเมา

หมายถึงก. คบหากันอย่างเลอะเทอะ เช่น พอตกเย็นก็พากันไปสำมะเลเทเมา, ประพฤติเหลวไหลเช่นกินเหล้าเมายาเป็นต้น เช่น เขาชอบสำมะเลเทเมา กลางวันเล่นม้ากลางคืนกินเหล้า.

สี่เหลี่ยมด้านไม่เท่า

หมายถึงน. รูปสี่เหลี่ยมที่ไม่มีด้านเท่ากันเลย.

เสียมือเสียตีน,เสียมือเสียเท้า

หมายถึงก. สูญเสียมือและตีนไป, สูญเสียมือและเท้าไป, โดยปริยายหมายถึงเสียบุคคลที่รับใช้ใกล้ชิดหรือไว้วางใจไป เช่น เด็กคนนี้รับใช้ใกล้ชิดจนรู้ใจท่านสมภารมานาน ตายไปก็เท่ากับท่านเสียมือเสียตีนไป.

หัวเทียม

หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. หัวกระเทียม. (ดู กระเทียม).

เห็นช้างเท่าหมู

หมายถึง(สำ) ก. เห็นฝ่ายตรงข้ามซึ่งแม้จะตัวใหญ่กว่าหรือมีอำนาจมากกว่าไม่น่าเกรงขามในเวลาที่โกรธมากจนลืมตัว.

อิตเทอร์เบียม

หมายถึงน. ธาตุลำดับที่ ๗๐ สัญลักษณ์ Yb เป็นโลหะ ลักษณะเป็นของแข็งเป็นเงาวาว หลอมละลายที่ ๘๒๔ °ซ. (อ. ytterbium).

เอกเทศ

หมายถึง[เอกกะเทด] น. ส่วนหนึ่งต่างหาก, เฉพาะตัว, เฉพาะบุคคล, เช่น เขาแยกตัวไปทำงานเป็นเอกเทศ.

เอื้องศรีเที่ยง

หมายถึงดู กระเจี้ยง.

แกว่งเท้าหาเสี้ยน

หมายถึง(สำ) ก. รนหาเรื่องเดือดร้อน.

กถามรรคเทศนา

หมายถึง[-มักคะเทดสะหฺนา] น. เทศนาฝ่ายกถามรรค, คู่กับ สุตตันตเทศนา. (ส. -เทศนา ว่า การแสดง).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ