ตัวกรองผลการค้นหา
สรตะ
หมายถึง[สะระ-] น. การคาดคะเนตามเกณฑ์เกี่ยวกับเรื่องการพนัน มีหวย ถั่ว โป เป็นต้น; โดยปริยายหมายความว่า การคาดคะเนตามข้อสังเกตหรือสันนิษฐาน, การเก็งหรือการคาดหมายเอาโดยยึดเค้าเดิมเป็นหลัก, เช่น คิดสรตะแล้วงานนี้ขาดทุน, เขียนเป็น สะระตะ ก็มี.
เชือกบาศ
หมายถึงน. เชือกที่ทำเป็นบ่วงผูกปลายไม้คันจามสำหรับคล้องเท้าช้าง.
บาตรแก้ว
หมายถึงน. บาตรใหญ่ ๓ ใบ ถักเชือกรอบนอก ในพระราชพิธีกัตติเกยา.
พวน
หมายถึงน. เชือกเกลียวขนาดใหญ่สำหรับใช้โยงเรือ เป็นต้น; แนว.
ทาม
หมายถึงน. สายที่ผูกปลายตะโกกหรือแอกด้านหนึ่งอ้อมใต้คอวัวหรือควายไปยังอีกด้านหนึ่ง, เชือกหนังทำเป็นปลอกสวมใส่คอช้างที่จับใหม่, สายเชือกหรือหนังที่รั้งโกกหรือพวงมาลัยสวมคอม้าไปผูกกับรถหรือไถ. (เทียบ ป. ทาม ว่า เชือก).
ปม
หมายถึงน. เนื้อที่เป็นปุ่มขึ้นตามตัว, ขอดของผ้าหรือเชือก, ข้อยุ่งที่แก้ยาก.
กระไดลิง
หมายถึงน. บันไดเชือกที่ตรึงติดเฉพาะส่วนบน ใช้ไต่ขึ้นที่สูง หรือไต่ลงที่ตํ่า, บันไดลิง ก็ว่า.
สายกระได
หมายถึงน. เชือกถักที่ผูกเหนือจอมแห ใช้สาวดึงแหกลับ.
กินหู้
หมายถึง(ปาก) ก. ผิดคาด. (มาจากเรื่องแทงหวย ถูกตัวเช้า กินตัวคํ่า).
พลิกกระเป๋า
หมายถึง(ปาก) ก. เสียจนหมดตัวเพราะผิดจากที่คาดหมายไว้ (ใช้แก่การพนัน).
เบ็ดราว
หมายถึงน. เบ็ดที่ผูกไว้กับเชือกหรือแท่งไม้ยาวประมาณ ๑ ศอก แล้วนำไปผูกห้อยไว้กับเชือกราว โดยเว้นระยะห่างกันเป็นตอน ๆ เพื่อนำไปหย่อนลงในแม่น้ำลำคลอง.
เผอิญ
หมายถึง[ผะเอิน] ว. ที่เกิดขึ้นโดยไม่รู้ตัวหรือไม่คาดหมาย, บังเอิญ, หากให้เป็น, จำเพาะเป็น, ใช้ว่า เพอิญ หรือ พรรเอิญ ก็มี.