ตัวกรองผลการค้นหา
พูน
หมายถึงก. เพิ่มให้สูงขึ้นให้มากขึ้น เช่น พูนดิน. ว. เต็มจนนูน เช่น ตักข้าวจนพูนจาน.
สาลี่
หมายถึงน. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งสาลีตีกับไข่และน้ำตาลจนฟู แล้วนึ่งจนสุก.
กาเปี้ยด
หมายถึง(ถิ่น) น. ต้นหนอนตายหยาก. (พจน. ๒๔๙๓).
ค้อนควัก
หมายถึงก. ค้อนจนหน้าควํ่า, ควักค้อน ก็ว่า.
จำแพรก
หมายถึงน. ชื่อไม้ยืนต้น. (พจน. ๒๔๙๓).
ช่างทอง
หมายถึงน. ชื่อนกชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).
ตรมตรอม
หมายถึง[-ตฺรอม] ก. ระทมใจจนเหี่ยวแห้ง, กรมกรอม ก็ว่า.
เป็นไหน ๆ
หมายถึงว. มากมายจนประมาณไม่ได้ เช่น ดีกว่าเป็นไหน ๆ.
พระหิด
พลุ่งพล่าน
หมายถึง[-พฺล่าน] ก. บันดาลโทสะจนนั่งไม่ติด.
หนาวเหน็บ
หมายถึงว. หนาวมากจนรู้สึกชาคล้ายเป็นเหน็บ.
หยิบผิด
หมายถึง(โบ) ก. สรรหาเอาผิดจนได้, จับผิด.