ค้นเจอ 449 รายการ

เกียรติยศ

หมายถึง[เกียดติยด] น. เกียรติโดยฐานะตำแหน่งหน้าที่หรือชาติชั้นวรรณะ.

บังกะโล

หมายถึงน. บ้านยกพื้นชั้นเดียว มีระเบียงกว้าง. (ฮ. บงฺคลา; อ. bungalow).

ปฎล

หมายถึง[ปะดน] (แบบ) น. หลังคา, เพดาน, ชั้น. (ป. ปฏล).

ฝ่ายใน

หมายถึงน. เจ้านายและข้าราชการเป็นต้นที่เป็นสตรีสังกัดอยู่ภายในพระราชฐานชั้นใน.

ศาลสูง

หมายถึง(กฎ) น. ศาลที่มีอำนาจพิจารณาพิพากษาคดีในชั้นอุทธรณ์และฎีกา.

หม่อมเจ้า

หมายถึงน. คำนำหน้านามโอรสธิดาในพระองค์เจ้าชั้นพระบรมวงศ์.

อินทร-

หมายถึง[อินทะ-, อินทฺระ-, อิน] น. ชื่อเทวราชผู้เป็นใหญ่ในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์และชั้นจาตุมหาราช; ผู้เป็นใหญ่. (ส.; ป. อินฺท).

อินทร

หมายถึง[อินทะ-, อินทฺระ-, อิน] น. ชื่อเทวราชผู้เป็นใหญ่ในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์และชั้นจาตุมหาราช; ผู้เป็นใหญ่. (ส.; ป. อินฺท).

ขั้น

หมายถึงน. ชั้นที่ทำลดหลั่นกันเป็นลำดับ เช่น ขั้นบันได; ลำดับ, ตอน, เช่น ในขั้นนี้.

บายศรี

หมายถึงน. เครื่องเชิญขวัญหรือรับขวัญ ทำด้วยใบตอง รูปคล้ายกระทง เป็นชั้น ๆ มีขนาดใหญ่เล็กสอบขึ้นไปตามลำดับ เป็น ๓ ชั้น ๕ ชั้น ๗ ชั้น หรือ ๙ ชั้น มีเสาปักตรงกลางเป็นแกน มีเครื่องสังเวยวางอยู่ในบายศรีและมีไข่ขวัญเสียบอยู่บนยอดบายศรี มีหลายอย่าง เช่น บายศรีตอง บายศรีปากชาม บายศรีใหญ่. (ข. บาย = ข้าว + ศรี = สิริ หมายความว่า ข้าวอันเป็นสิริหรือข้าวขวัญ).

พรหมปุโรหิต

หมายถึงน. พราหมณ์ชั้นสูง; ชื่อพรหมหมู่หนึ่งอยู่ในสวรรค์อันสูงกว่าชั้นพรหมปาริสัช; ชื่อคัมภีร์แพทย์ว่าด้วยต้นเหตุที่มนุษย์เกิด. (ส.).

อินทร์

หมายถึง[อินทะ-, อินทฺระ-, อิน] น. ชื่อเทวราชผู้เป็นใหญ่ในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์และชั้นจาตุมหาราช; ผู้เป็นใหญ่. (ส.; ป. อินฺท).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ