ค้นเจอ 625 รายการ

บรรพต

หมายถึง[บันพด] น. ภูเขา. (ส. ปรฺวต; ป. ปพฺพต).

หาดก,หาตกะ

หมายถึง[-ดก, -ตะกะ] น. ทองคำ. (ป., ส. หาฏก).

อุตตรายัน

หมายถึง[อุดตฺรา-] (ดารา) น. จุดสุดทางเหนือ เมื่อดวงอาทิตย์ปรากฏในราววันที่ ๒๒ มิถุนายน เป็นจุดในหน้าร้อน มีกลางวันยาวที่สุด เรียกว่า อุตตรายัน (summer solstice), คู่กับ ทักษิณายัน, ครีษมายัน ก็เรียก. (ป. อุตฺตร + ส. อายน).

อัฐ,อัฐ-,อัฐ-

หมายถึง[อัดถะ-] ว. แปด. (ป. อฏฺ).

บัดสีบัดเถลิง

หมายถึง[-ถะเหฺลิง] ว. น่าอับอายขายหน้า เป็นที่น่ารังเกียจ.

วสันตฤดู

หมายถึงน. ฤดูใบไม้ผลิ, ฤดูวสันต์ ก็ว่า.

อกตเวทิตา

หมายถึง[อะกะตะ-] น. ความเป็นผู้ไม่ประกาศอุปการคุณที่ท่านทำแก่ตน, ความเป็นผู้ไม่ตอบแทนอุปการคุณที่ท่านได้ทำแก่ตน, เป็นคำคู่กันกับ อกตัญญุตา. [ป. อ ว่า ไม่ + กต ว่า (อุปการะ) ที่ท่านทำแล้ว + เวที ว่า ผู้ให้รู้, ผู้ประกาศ + ตา ว่า ความเป็น].

ฉัฐ

หมายถึง[ฉัดถะ] (แบบ) ว. ที่ ๖. (ป. ฉฏฺ).

ถวิล

หมายถึง[ถะหฺวิน] ก. คิด, คิดถึง.

มัตถลุงค์

หมายถึง[มัดถะลุง] น. มันสมอง. (ป.).

ประติมากร

หมายถึง[ปฺระติมากอน] น. ช่างปั้น, ช่างแกะสลัก.

ราคจริต

หมายถึงน. แนวโน้มไปในทางกำหนัดยินดีในกามารมณ์, ความใคร่ในกามคุณ, ความมีใจเอนเอียงไปในทางรักสวยรักงาม.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ